Sok: Ucz

Wsiadam do taryfy, dokąd? - zapytał szoferI od tego zaczniemy, pojeździmy trochęProsto i miej pan lekką stopęChcę pomyśleć z zawieszonym w głąb gdzieś wzrokiemMijam parę, rocznik tak na oko '88Ściskają się jakby byli nawzajem w sobieNie ma nic oprócz nich dla nichNie ma ich, odjechali razem ze światłamiJakiś typ drze się na kobitę w starszym wiekuKażdy w centrum swego świata, a wszyscy statystamiMinęli jak wszystko, czy ja jadę tą taryfą?Czy stoję, a świat ucieka pod kołamiMijam ludzi, domy, ulice i kwartałyCzy stoję? a to oni mnie mijaliChyba łzy mam w oczach, chociaż chyba nie mam łezCzy potrafi jeszcze ktoś uczucia mieć?[x2]Chciałbym tu normalnie żyćSpokojnie żyć, normalnie żyćAle mam w sobie przeszłość i tego nie wyrzucęZapomniałem uczuć i teraz znów się ich uczęTo ten świat, na niego łatwo zrzucić winęTo ten świat, a nie my, jest skurwysynemKocham cię, przecież wiem, pamiętamMoże jednak spędzimy razem świętaMijam ich, dwóch nieletnich liczy sosWyraźnie są zakochani w tych papierkachZajmujemy się zarabianiem zamiast życiemCzy ja też już się w ten absurd wpierdoliłem?Nie masz czasu dla siebie, nie masz dla rodzinyMijam was, skurwysynyWszystko odjeżdża, próbuję łapać wzrokiem pasyNiekończąca się jezdnia wciąż po środku trasyTrzydziestoletnia w taryfie tak jak jaZamyślona przeszywa martwym wzrokiem światTwój numer znów wykręcam i znów sztuczny głosInformuje mnie, że na wiadomości nie ma miejscaCoś w tle słyszę, to chyba karetkaDostaję SMS'a o tych dokumentachKtoś się rodzi, ktoś umarł, czy to prawda?Czy to tylko tło? sam już nie pamiętam[x4]Chciałbym tu normalnie żyćSpokojnie żyć, normalnie żyćAle mam w sobie przeszłość i tego nie wyrzucęZapomniałem uczuć i teraz znów się ich uczę