T-Raperzy znad Wisły: Kazimierz Odnowiciel

Choć znał grekę i łacinęi choć mężnym był człowiekiemMieszko II - król nasz trzeciTo nie sławią go poeci.Historycy, kronikarze,Więc przyspieszmy bieg wydarzeń.Zgon zgotujmy wcześniej krzynę,By się zająć jego synem.Na początek wieści liche,Bo Kazimierz miał być mnichem.Potem było jeszcze gorzej,bo zbiesiło się PomorzeI Mazowsze z tym cześnikiem,Co był Mieszka urzędnikiem,A do tego też PrusowieZ lekka dali nam po głowie.Gdy z Rychezą (imię matki)Spakowali swe manatki,Bo wygnali ich krajanie,Żle się działo w Lechistanie.Wtedy właśnie czescy wojeWyruszyli na podbojeZ Brzetysławem, swoim księciemI tępili nas zawzięcie.Dostarczali przykrych doznańSplądrowawszy Wrocław, Poznań,Kraków, Gniezno i w dodatkuŚląsk zabrali sobie w spadku.I relikwie też WojciechaDo kieszeni wpadły Czecha.W zaistniałej sytuacjiKazik wrócił z emigracji.Zbratał z Niemcem się doraźnie,Potraktował też przyjaźnieKijów, ślub dowodem tegoZ ruską laską Dobroniegą.No i właśnie z ich pomocąGonił wroga dniem i nocąI odzyskał, co zabrali,Więc go wszyscy poważali.Mir też miał u Warszawiaków,Choć stolicą zrobił Kraków.Teraz skupcie się psubraty,bo ważniejsze padną daty:Dziesięć, jeden sześć i w lecie- Kazik zjawia się na świecie.Dziesieć, trójka i siódemka - Czas wygnania, kraj w złych rękach.Jeden, zero, trzy i osiem -Chech Brzetysław jest przy głosie.Jeden, nul, trzy, dziewieć - KazikWraca, wroga mieczem razi.Dziesięć, cztery i siódemka -Krwawy bój - Mazowsze klękaI z Pomorzem znów należy,tak jak dawniej, do macierzy.Jeden, zero, pięćdziesiątka -Zbrojne odzyskanie ŚląskaDziesięć, pięć i osiem - dataJego zejścia z tego świata.Miał czterdzieści i dwa lata.Kazik! Kazik! Odnowiciel! -Szanujemy bardzo my cię!Jestem Władek, a ja Radek!Pocałujcie nas w pośladek!