Tekst piosenki
WAKACJE ARTYSTYCZNE: Zaklinam los (ft. Igor Herbut, Mietek Szcześniak i Mateusz Krautwurst)
lubimy w morzy łez
utożsamiać ból z drogą
Zaklinam los
jak ziemię mrok
co noc
w marzeniach brodzić biernie
niewiadoma mieć przed sobie
Zaklinam los
jak ziemię mrok
co noc
gdy nad nami ciemnie chmury
gdy nad nami omen
Zaklinam los
jak ziemię mrok
co noc
w nas siedzi rozum
który zawsze z sercem walczy
warczy, szczerzy kły
Zaklinam los
jak ziemię mrok
co noc
najpierw ciemność
potem nagły blask
co za nami pozostanie w nas
wieje samotny wiatr
zapewne zimne źródło ma
najpierw słońce potem deszcz
niepewna przyszłość budzi dreszcz
tylko w jedną stronę płynie cza
snie ma się czego bać
jak po burzy ciepły promień
przebija się przez chmury
nowy smak
smutków brak
naświetla świat który
nabiera nowych barw
i w końcu bierze nas do góry
wysoko tak
i daje znak by runęły mury
jak po burzy ciepły promień
przebija się przez chmury
nowy smak
smutków brak
naświetla świat który
nabiera nowych barw
i w końcu bierze nas do góry
wysoko tak
i daje znak by runęły mury
choć czasem braknie sił
o prawdę warto walczyć
do końca
Zaklinam los
jak ziemię mrok
co noc
brodzimy w morzu
nim zachód połknie ten
odwróćmy twarz w stronę słońca
Zaklinam los
co noc
najpierw ciemność
potem nagły blask
co za nami pozostanie w nas
wieje samotny wiatr
zapewne zimne źródło ma
najpierw słońce potem deszcz
niepewna przyszłość budzi dreszcz
tylko w jedną stronę płynie cza
snie ma się czego bać
jak po burzy ciepły promień
przebija się przez chmury
nowy smak
smutków brak
naświetla świat który
nabiera nowych barw
i w końcu bierze nas do góry
wysoko tak
i daje znak by runęły mury
jak po burzy ciepły promień
przebija się przez chmury
nowy smak
smutków brak
naświetla świat który
nabiera nowych barw
i w końcu bierze nas do góry
wysoko tak
i daje znak by runęły mury
utożsamiać ból z drogą
Zaklinam los
jak ziemię mrok
co noc
w marzeniach brodzić biernie
niewiadoma mieć przed sobie
Zaklinam los
jak ziemię mrok
co noc
gdy nad nami ciemnie chmury
gdy nad nami omen
Zaklinam los
jak ziemię mrok
co noc
w nas siedzi rozum
który zawsze z sercem walczy
warczy, szczerzy kły
Zaklinam los
jak ziemię mrok
co noc
najpierw ciemność
potem nagły blask
co za nami pozostanie w nas
wieje samotny wiatr
zapewne zimne źródło ma
najpierw słońce potem deszcz
niepewna przyszłość budzi dreszcz
tylko w jedną stronę płynie cza
snie ma się czego bać
jak po burzy ciepły promień
przebija się przez chmury
nowy smak
smutków brak
naświetla świat który
nabiera nowych barw
i w końcu bierze nas do góry
wysoko tak
i daje znak by runęły mury
jak po burzy ciepły promień
przebija się przez chmury
nowy smak
smutków brak
naświetla świat który
nabiera nowych barw
i w końcu bierze nas do góry
wysoko tak
i daje znak by runęły mury
choć czasem braknie sił
o prawdę warto walczyć
do końca
Zaklinam los
jak ziemię mrok
co noc
brodzimy w morzu
nim zachód połknie ten
odwróćmy twarz w stronę słońca
Zaklinam los
co noc
najpierw ciemność
potem nagły blask
co za nami pozostanie w nas
wieje samotny wiatr
zapewne zimne źródło ma
najpierw słońce potem deszcz
niepewna przyszłość budzi dreszcz
tylko w jedną stronę płynie cza
snie ma się czego bać
jak po burzy ciepły promień
przebija się przez chmury
nowy smak
smutków brak
naświetla świat który
nabiera nowych barw
i w końcu bierze nas do góry
wysoko tak
i daje znak by runęły mury
jak po burzy ciepły promień
przebija się przez chmury
nowy smak
smutków brak
naświetla świat który
nabiera nowych barw
i w końcu bierze nas do góry
wysoko tak
i daje znak by runęły mury
Autor tekstu: WAKACJE ARTYSTYCZNE
Dodane przez: Zołzusia
