Duncan Laurence: Love Don’t Hate It

Zaskoczyło mnie to,
zaskoczyło, aż zabrakło tchu
Stało się jakoś tak
Nie mogę grać, nie mogę grać
Czuję to z każdym dniem
jak ogarnia już mą każdą myśl
Czy przemyślałeś to już?
Więc tak jak ja, tak jak ja.

Spójrz więc w nas, a ogarnie cię
Tak już jest choć wzbraniamy się
Nie czas komplikować:
Miłość — po cóż słowa.
Nie idź wstecz gdy za późno jest
Daj nam w niej już zanurzyć się
Nie czas komplikować:
Miłość — po cóż słowa.

Spójrz więc w nas, a ogarnie cię
Spójrz więc w nas, a ogarnie cię
Wszak spróbujmy raz, by przekonać się

Głowę złóż na mój tors
Dobrze byłoby tak w każdą noc
I nie stresuj się już
a oczy zmruż, oczy zmruż
Dobrze tak w ramionach znów cię mieć
Myślę, że tak właśnie ma już być

Spójrz więc w nas, a ogarnie cię
Tak już jest choć wzbraniamy się
Nie czas komplikować:
Miłość — po cóż słowa.
Nie idź wstecz gdy za późno jest
Daj nam w niej już zanurzyć się
Nie czas komplikować:
Miłość — po cóż słowa.

Spójrz więc w nas, a ogarnie cię
Spójrz więc w nas, a ogarnie cię
Wszak spróbujmy raz, by przekonać się
Wszak spróbujmy raz, by przekonać się
Spójrz więc w nas, a ogarnie cię
Spójrz więc w nas, a ogarnie cię
Wszak spróbujmy raz, by przekonać się

O…, o…, o…
Wszak spróbujmy raz, by przekonać się (O…, o…, o…)
Wszak spróbujmy raz, by przekonać się
O…, o…, o…
Wszak spróbujmy raz, by przekonać się (O…, o…, o…)
Wszak spróbujmy raz, by przekonać się

Spójrz więc w nas, a ogarnie cię
Spójrz więc w nas, a ogarnie cię
Wszak spróbujmy raz, by przekonać się.