Horytnica: Skrzydła Chwały

Oto mi rycerz! Kopia u boku,
Z ramion mu skrzydła płyną sokole!
Odwaga w piersiach, męstwo gra w oku,
Szyszak jak gwiazda błyszczy na czole!

Niechaj skrzydła chwały niosą Was
Rozniecając czarnych szabel blask
Jak lawina mknie stukonny grom
Strachu nie znając, ziemię zraszają krwią

Rude tygrysy, lamparty złote
Okrywa rotę szkarłat i stal
Piękno i strach razem puszczone w cwał

W duszach zaś mieszka niezwykłe męstwo
Honor, braterstwo, odwaga lwia
Do walki pcha, dla sławy i za kraj

Ref.

Niechaj skrzydła chwały niosą Was
Rozniecając czarnych szabel blask
Niczym ogień z nieba spadnie cios
Znów odmieniając dziejów los

Niech w sokolim pędzie jazda gna
Na proporcach tańczy bitwy wiatr
Jak lawina mknie stukonny grom
Strachu nie znając, ziemię zraszają krwią

Choć nieprzyjaciół jak ziarnek maku
Nasi w ataku bitni jak pieprz
Ołowiu deszcz strząsają z siebie, precz

Zacieśniaj szyki, morderczy impet
Rzeczpospolitej pancerna pięść
Uderzaj, leć, przynieś na kopiach śmierć

Ref.

Niechaj skrzydła chwały niosą Was
Rozniecając czarnych szabel blask
Niczym ogień z nieba spadnie cios
Znów odmieniając dziejów los

Niech w sokolim pędzie jazda gna
Na proporcach tańczy bitwy wiatr
Jak lawina mknie stukonny grom
Strachu nie znając, ziemię zraszają krwią

Magna Polonia invicta est
Vivat husaria et vivat rex
Amor patriae nostra lex

Och! archanielski zastęp tych wojów,
Do dawnych synów podobny Sparty,
Wśród tylu bitew i krwawych znojów,
Wciąż stał zwycięski i nieprzeparty!
A kiedy gnuśność nami owładła,
Husarya padła i Polska padła!

Rozwiń chorągiew i pochyl kopię
Prowadź wierzchowca w pełnym galopie
Dziś Twoja dzielność, Twe ideały
Wyniosą Polskę do nowej chwały