Regina Spektor: All the Rowboats

Wszystkie łodzie na malowidłach
Próbują odpłynąć
I zmartwione twarze kapitanów
Pozostają skrzywione i wpatrzone w fale
Będą trwać w swych złotych ramach
Na wieki, na wieki i jeszcze jeden dzień
Wszystkie łodzie z obrazów olejnych
Próbują odpłynąć, odpłynąć
Słychać ich szeptających po francusku i niemiecku
Holendersku, włosku i po łacinie
Gdy nikt nie widzi, dotykam rzeźbę
Marmurową, złotą i miękką jak satyna
Ale najbardziej wyjątkowe są te najsamotniejsze
Boże, żal mi skrzypiec
Wciąż kaszlą w szklanych trumnach
Zapomniały, zapomniały jak śpiewać
Najpierw gasną światła, potem następuje zamknięcie
Arcydzieła odsiadują najwyższe wyroki
Bycie wiecznymi jest ich własną winą
Jest cena jaką płacisz i skutek
Wszystkie galerie, muzea
Oto twój bilet, witamy w grobowcach
Są tylko publicznymi mauzoleami
Żywe trupy wypełniają każde pomieszczenie
Ale najbardziej wyjątkowe są te najsamotniejsze
Boże, żal mi skrzypiec
Wciąż kaszlą w szklanych trumnach
Zapomniały, zapomniały jak śpiewać
Będą tam trwać w swych złotych ramach
Na wieki, na wieki i jeden dzień
Wszystkie łodzie z obrazów olejnych
Próbują odpłynąć, odpłynąć
Najpierw gasną światła, potem następuje zamknięcie
Arcydzieła odsiadują najwyższe wyroki
Bycie wiecznymi jest ich własną winą
Jest cena jaką płacisz i skutek
Wszystkie galerie, muzea
Będą tam trwać na wieki i jeszcze jeden dzień
Wszystkie łodzie z obrazów olejnych
Próbują odpłynąć, odpłynąć?