Alphaville: Big In Japan

Tekst piosenki „Big in Japan” z r. 1984 zespołu Alphaville jest odczytywany jako mocno sarkastyczny w stosunku do lekceważonego przez młodych niebezpieczeństwa, jakim jest szerząca się narkomania. Punktem wyjścia w jego interpretacji jest miejsce, do którego nawiązuje – berliński dworzec kolejowy Zoo i sytuacja tzw. dzieci z dworca Zoo – od wspomnień jednej z tamtejszych narkomanek, Christiane Felscherinow, spisanych przez dziennikarzy Sterna w książce pt. „My, dzieci z dworca Zoo” (niem. „Wir Kinder vom Bahnhof Zoo”), na podstawie których powstał też film pod tym samym tytułem. Określenie to oznacza młodych prostytuujących się w okolicach tego dworca chłopców i dziewczęta w latach 70-tych i 80-tych ubiegłego stulecia, zarabiających tym sposobem na narkotyki, głównie heroinę, od których byli uzależnieni. Środowisko Kinder vom Bahnhof Zoo było więc mieszanką prostytutek, ich klientów, narkomanów i dilerów narkotyków, wśród których nierzadkie były gwałty, kradzieże, pobicia, zabójstwa i samobójstwa, śmierć z przedawkowania lub z powodu chorób. W formie relacji dwojga osób teledysk przedstawia uzależnienie od heroiny, do której powraca się i od której nie można w istocie się uwolnić, mimo usilnych prób i świadomości jej wyniszczającego działania. Po heroinie świat staje się na krótko kolorowy i przyjemny, po czym wraca lodowaty chłód i dreszcze głodu heroinowego, symbolizowane w tekście wirującymi kryształkami śniegu. Tytułowe „Big in Japan” jest terminem, który w slangu artystów oznacza kogoś zdegradowanego, nie znajdującego uznania w swoim środowisku, ale szukającego choćby jakiejś namiastki wielkości i wspaniałego życia. Określenie to wzięło się od faktu wyjazdów nie znajdujących popularności w Stanach grup rockowych w odległe zakątki globu, np. do Japonii, gdzie zdobycie popularności przez jakąkolwiek grupę rockową z USA było proste. Owa pogoń za krótkotrwałą wielkością, na moment doznawaną ekstazą, przyjemnością, staje się dla wielu młodych ludzi zgubna, prowadzi do degradacji, wyniszczenia i śmierci najpierw moralnej, a potem też i fizycznej. Tekst był i często jest rozumiany opacznie, jako mówiący np. o artystach szukających sławy na Dalekim Wschodzie albo o prostytucji w Japonii czy też homoseksualnej męskiej prostytucji w ogóle, gdyż w tekście pojawia się zwrot „I will wait for my man (…)”, dosłownie znaczący tyle co „poczekam na mojego mężczyznę”. W slangu narkotykowym oznacza on również oczekiwanie na dilera, sprzedawcę narkotyków. Dwuznaczność i osadzenie tego zwrotu w kontekście dworca Zoo lepiej jeszcze współgra z całościowym wydźwiękiem utworu, uwypuklając charakterystyczne tam połączenie prostytucji młodocianych z heroinowym nałogiem.