CIRA / PRAKTIS: Gwiazdy Dawida

Luty, 43., likwidacja getta
Dawna Kupiecka, tu ma start ten spektakl
Wysiedlenie białostockich Żydów w paru odcinkach
Czeka strach, czeka śmierć, czeka Treblinka
Raus Jude pod kamienicę, każdy jak wryty stał,
Hitlerowcy nie wiedzą, jeden ma skryty plan
Szkop wzdłuż szeregu przechadzał się spokojny
Żyd wyjął słoik, oblał SS-mana kwasem solnym
Zamroczony Niemiec zaczął na oślep strzelać
I zamiast winnego zabił swojego żołnierza
Zamieszanie, krzyk, kto to zrobił?
Wszystko nagle, bohater zbiegł. Gdzie on jest?
Hickok menad, gestapowcy w zemście kazali złapać setkę
Jeden po drugim pada, witamy w piekle
Szwaby knują szwindel. Cyna do Jundenratu ‘’Będą ubijać póki on nie wróci’’
Koniec tematu.
On się dowiedział , od razu się ujawnił
Pewny stryczek, jedno życie za życie, za życie braci
Dlaczego to zrobiłeś na chwilę przed szubienicą?
Na moich oczach zabiliście mi rodziców, nie żałuję.

Ulica Zielona, domy z drewna, tawerna pełna
Wychodzę na kocie łby, w tył nie zerkam
Wybiegam, ale ‘C’ chwyta za palec
I prowadzi pod ratusz, jak wieżę Babel
Tam tysiąc twarzy, spójrz na nich, i co widzisz ?
Poznaj, w powietrzu wisi wojna, gwar pokrył ciszę
W zeszycie piszę słowa, których nie widziałem przedtem
To samo miejsce, ale inne w tym śnie
Języki świata, chłopiec wplata w swoje dzieło
Żyje ideą, a podziały tu obecne, generują przemoc
Niedługo stąd ucieknie, nie chce biernie stać
Ambicje wielkie ma, Ludwik 10 lat
W jego oku wiara płonie, dłonie rwą do pisania
Zdania mają świat ponieść, pojednanie a nie waśnie i podział
To jego zadanie, właśnie kończy ten rozdział
Esperando estas quinko powiedział i zaszlochał
"Ja kocham miasto B. gdzie ulica Zamenhofa".