Daniel Moro: Złudzenie (ft. Gibbs, Oliver Olson)

Znowu mylę jak to jest
Gonić szczecie łapać stres
Gdzie tamci podziali się
Zapomniany każdy gest
Dla was nie ma już mnie
W moich plecach noż ej
Goi rany czas, lecz ciężko mi zapomnieć

Byłem kiedyś, ślepy, głupi
Wy byliście sprytni
Przyjaźń kur* pod przykrywką czerpania korzyści
Zawsze tylko w jedną stronę, w ogień za kolegę
Szkoda że zostałem sam, gdy byłe w potrzebie
Radę sobie da, nie bój się ty
Chciałeś żebym upadł, tak niestety
Ja ci życzę dobrze, mimo tego z fartem
Twoim się nie karmię
Sam o swoje walczę
Życie nam rozdaje różne karty
Bywa id z asem i tak nienażarty
Wygrany na starcie a podłoży nogę
Czuje zagrożenie, jesteś jego wrogiem

napisze kiedyś księgę o ludziach
samych zdradach i brudach
by ktoś w końcu zrozumiał że
nie potrafimy żyć gdzie piękno i umiar
tylko więzi, destrukcja
tylko więzi nas duma, ej!
Poza schematem krzyku nikt już nie słucha
Błysku nikt już nie szuka
Tylko wolność chcą ukraść lecz
Nie potrafimy żyć, gdzie jedność to duma
Tylko więzi, destrukcja,
Noże w plecach i usta w tle

W głowie to zamęt, złudzenie mnie mami
Coś się stało z nami, pisze to jak list
mieliśmy plany, piękne niczym Paryż
a został nam bagaż napsutej krwi
w lodówce kur* mam litr, ej
trudne decyzje po dziś dzień
złudne są kroki jak idę
daj mi chwile, chce być bliżej, ej
boli a bywa nie widać
pragnę tego czego nie mogę dotknąć
nie potrafię cię już tak zaskakiwać
i tak jeżeli miałbym podobnie uchylić okno
odbicie wielu prób tu
powiedz tym na górze , mają mnie dziś u stóp już
chodzę mimowolnie, brak mi ruchu
cokolwiek nie zorbie to kończę w cugu, ej

lubię siedzieć sam, wtedy nikogo nie skrzywdzę
w moją głowę strzał, pokaż mi normalne życie

jestem na dobre i złe
w siatce mam prochy na sen
w siatce mam prochy na stres
zawsze tak kończę tu mój normalny dzień ej, ej

napisze kiedyś księgę o ludziach
samych zdradach i brudach
by ktoś w końcu zrozumiał że
nie potrafimy żyć gdzie piękno i umiar
tylko więzi, destrukcja
tylko więzi nas duma, ej!
Poza schematem krzyku nikt już nie słucha
Błysku nikt już nie szuka
Tylko wolność chcą ukraść lecz
Nie potrafimy żyć, gdzie jedność to duma
Tylko więzi, destrukcja,
Noże w plecach i usta w tle.