Jacek Kaczmarski: Limeryki o narodach II

Był inny Serb który zwykł włazić na drzewoSkąd patrzeć z tęsknotą mógł na SarajewoSnajperską lunetąBośniackim kobietomPosyłał miłosny swój zew onPadały rażone poselstwem jak kaczkiIslamskie i ortodoksyjne BośniaczkiA świat wciąż wytykałŻe śmiałość CzetnikaCharakter ma nazbyt junackiNarody, narody! Po diabła narodyStojące na drodze do szczęścia i zgody?Historia nam daje dobitne dowody:Pragniecie pokoju? - Usuńcie przeszkody -Narody, narody, narody!Ormianin pokochał smagłego AzeraSwe serce jak dywan u stóp rozpościerałAż najadł się strachuBo żył w KarabachuWięc teraz nienawiść go zżeraChoć wierzył w Chrystusa a Azer w prorokaObydwu jednako pochłonął apoka-Liptyczny wir szałuCo dywan na całunZamienia co dnia w mgnieniu okaPo latach rozłąki znów jak Niemiec z NiemcemSaksończyk z Bawarem się wzięli za ręceA już słychać anseŻe chudną finanseW jedności skleconej naprędceJest rada na trwogi ocalimy uni-Fikację gdy już nam nie grozi komunizmWskazali nam młodziJak trzeba się godzićWszystkiemu są winni RumuniHiszpański Hidalgo Baskijkę całowałBy więcej coś ich połączyło niż słowaNim całkiem się załgałZdmuchnęła HidalgaNamiętność jej zbyt wybuchowaÓw wyczyn w Hiszpanii nie zyskał poklaskuNie będzie już odtąd litości dla BaskówBo teraz dopieroZrozumiał TorreroBy nie brać Baskijek bez kaskuRaz do Osetyńca rzekł Gruzin mój umi-Łowany nie odchodź bo ból zadasz tu miGdzie szumi nam morzeBłękitne w kolorzeChoć czarne jak mówią w SuchumiOsetii syn na to gruzińskie gadanieJuż gotów na mapie poprawki krwią nanieśćRzekł - zrzecz się iluzjiNie będę żył w GruzjiChoć godzić znów chcą nas RosjanieWiódł Khoza z Zulusem dysputy w niedzielęPrzed którym z nich przyszłość świetlistsza się ścieleRzekł Zulus kolegoWierz w ButeleziegoRzekł Khoza to ty wiesz w MandelęPlemienną nienawiść dyskusja wywlekłaI krew z czarnych torsów czerwona pociekłaW czym morał się znajdzieŻe i w apartheidzieMurzynów wciąż dola nielekkaBył Polak co winem częstował LitwinaŻe wynikł stąd spór pewnie wina to winaŚcierały się srogoI Orzeł i PogońW wyzwiskach "Panisko", "Boćwina"Quo vadis? zapytałby strony WinicjuszPolaka z Litwinem nie łączy dziś nic jużPatriota nacieraBo Litwin się spieraŻe wieszcz nasz się zwał MickiewicziusŁad nowy na świecie różowi się zorząNarody, narody, narody się mnożąŻe jeden za drugim za sprawę pokojuStrącają kajdany powstają do bojuNieprędko się chyba położą