Jacek Kaczmarski: O zachowaniu przy stole

Polski stół zastawiony. Na chorągwi obrusachPotu, patoki, posoki - tysiącletni lśni haft.Śniadał na nim król, kanclerz, ksiądz, parobek i husarz,Nici Turczyn dostarczył, Niemiec dodał warsztat i kraft.Litwin podszył uporem Lachów niefrasobliwośćDziką serca tęsknotę Kozak wniósł, smutek - Żyd;Włoch łacińskie sentencje wplótł w tkaninę cierpliwą,Estetyczny z cyrylicą wywołując tym zgrzyt.Penelopa narodów - co utkała to pruła,Zalotników zachłanność dopełniła jej los;Zanim pracę podjęła Dejanira nieczułaSzyjąc giezła śmiertelne rzeszom Herkulesów - na stos.Na żałobno-rubasznym więc ucztujem brokacie,Gdy ze słomy zza cholew dobywamy swych łych!Może nie tak jak drzewiej, nie obficiej, bogaciejLecz - na swoim sięgamy do kielichów i mich!Wielki budzą apetyt świeżego państwa pasztety,Krzepki kordiał szaleju ciska iskrę w dusz chrust!Rozgryzamy na miazgę krwawych kiszek konkretyA na wety - kościoła kołacz podnosimy do ust.Na subtelne bebechy zbyt treściwa to strawa,W łby, gdzie mózg się przelewa - nie nalejesz po brzeg!Torsy w torsjach trzepoczą na złocistych zastawach,Z rybich warg - farszu kartacz, w zadach z hukiem pruje się ścieg!Braćmi wzgardzi, kto z gardła puści sok na uboczu:Nie odzyska pozycji w towarzystwie ich mord;Zajmą wnet jego miejsce, gdy się tylko z krzesła wytoczyPożądliwe żołądki z chrapką na wyżerkę na borg.Nieudana to uczta co się kończy przytomnie,Jeśli goście w otchłanną nie zapadną się głąb,Kiedy jeden za drugim zdoła sobie przypomniećKomu nakładł po pysku, kto mu złamał nos, wybił ząb.Zatem jedzmy i pijmy, korzystajmy z okazjiBo Bóg wie kiedy znowu sam nakryje się stół!Będą o nas pamiętać w Europie i w AzjiJak się biesi docześnie, kto historią się struł!Europa i Azja! Miazmatów małmazja!Karuzela i rzeźnia! Paysage idal!Hipokryzja finezji! Na amnezję - fantazja!Dzień za dniem zmartwychwstanie - msza, pokuta - i bal!