Jacek Kaczmarski: Marcin Luter - Tekst piosenki

W zamku Warburg, na stromym urwisku(Te niemieckie przepaście i szczyty)Wbrew mej woli, a gwoli uciskuWyniesiony pod boskie błękityPismo Święte z wszechwładnej łacinyNa swój własny język przekładam:Ożywaja po wiekach, dawne cuda i czyny,Matką Ewa znów, Ojcem znów - Adam.Bliźnim jest mi tragiczny AbrahamGdy poświęcić ma syna w ofierze;Widzę ogień na Sodomy dachach,Gdzie zwęglają się grzeszni w niewierze.Bezmiar winy i kary surowośćBrzmią prwadziwie w mym szorstkim języku.Na początku jest słowo,I okrutnie brzmi słowo,Ale spójrz wokół siebie, krytyku!Grzechy Rzym za gotówkę odpuszcza,Lecz w wojennej się nurza rozkoszy.Papież w zbroi, w ubóstwie tkwi tłuszcza,Z której groszy katedry się wznosi.W nawach katedr transakcje wszeteczne,Ksiądz spowiednik rozgrzesza za bilon.Tak jest, było i będzie,Zło i dobro jest wieczne,Lecz nie może być wieczny Babilon.Z tym więc walczę ja, mnich Augustianin,Moralności teolog - to przytyk,Bo w stolicy wołają - poganin!Reformator, heretyk, polityk!Tak, papieską ja bullę spaliłem,Lecz szukajcie miast, które on spalił!Ja na wrotach kościelnych tezy swoje przybiłem,On mnie wyklął, a mnisi śpiewali.Słowa palą, więc pali się słowa:Nikt o treści popiołów nie pyta.Ale moja ze Stwórcą rozmowaJak Syn Jego - do drzewa przybita!Niech się gorszy prałacia elita,Niech się w mękach świat tworzy od nowa!Lecz niech czyta, kto umie,niech nauczy się czytać!Niech powraca - do Słowa!