Jacek Kaczmarski: Rycerze okr

Noc bez gwiazd nad Camelotem.Żywi modlą się lub drwią.Wampir ziemi zlany potemŚpi, opity ludzką krwią.Przeszły - wojna, głód i dżuma.Sama nędza w nędzy, łka.Ruchu ust niewarta - duma,- Dogmat! - woła się na psa.Ale przyszłość w ślepych gwiazdach;Spokój - trumna tylko da.Więc możliwość jeszcze każdaPrawo do istnienia ma.Siedzą przy Okrągłym StoleRamię w ramię i bok w bok.Na ich tarczach lśnią symbole:Orzeł, Krzyż, Czerwony Smok.Ukarani, czy bezkarni -Ciemność im na nerwach gra.Bezimienni, legendarni -Omawiają przyjście dnia.Ale przyszłość w ślepych gwiazdach...Milczy z dala - winowajcaMerlin: mag człowieczych wad;Z Lancelotem Mordred zdrajcaGrać zmuszeni za pan bratA namiestnik maga - ArturWie, że z niego tu się drwi,Ale woli żądło żartówOd widoku własnej krwi.Przyszłość w niewiadomych gwiazdach...Jak ruinę się ocala -Wierzy każdy z nich, że wie,Może oprócz Percevala,Który znaleźć Graala chce.Ciąży na nich ciemny zaciek:Wierność cieniom zgubnych złud,A tu - ze sztandarów - gacieSzyje umęczony lud.Przyszłość w niewiadomych gwiazdach...Więc uzgodnią, że najwyższeDobro, co prowadzi w dal,To ojczyzna. SymboliczniePrzyjmą nazwę - Święty Graal.Ruszą szukać: głębin, mielizn,Szczytów, ziaren, grot i plew,Żeby dać ludowi Kielich,W którym schła męczeńska krew.Ale przyszłość w ślepych gwiazdach,Spokój tylko trumna da.Więc możliwość jeszcze każdaPrawo do istnienia ma.Śmiać sią będą z nich współcześni,A potomni będą kląć.Lecz przetrwają w mrocznej pieśni,Warto po to w wieczność brnąć.Może nawet i pocieczePłyn, na który ceny brak;Może wieczne średniowieczeWreszcie kiedyś trafi szlag.Przyszłość w niewiadomych gwiazdach,Spokój - niech się w każdym tli,Kto nie raz na sobie zaznałCo kosztują cudze sny.