Dka: Odpowiedzialno

Ludzie panoszą się po tym małym globie Szukając śladów, czego tu nie było Wierząc w pozory szczęścia skupiają się na sobie Eliminując innych, głoszą postulaty Wierzą w swoich bogów, inni wierzą w innych Religie podzieliły ludzi, a ludzie podzielili siebie Stworzyli rządy i systemy, za które walczą I przekonanie wierzę, że po ich stronie jest racja Wartość i wolność, choć to niszczy zwykłą ludzką godność Człowiek jest głupi, bo nie wyciąga wniosków Nie uczy się na błędach, pali za sobą tysiące mostów I tak już jest po prostu, tak jest Trzeba tylko chcieć, by zmienić coś By w błędach widzieć sens, nie powtórzyć go By ludzie żyli w odpowiedzialności Zamiast niszczyć, budowali sny Trzeba tylko chcieć, by zmienić coś By w błędach widzieć sens, nie powtórzyć go Systemy były i upadły Ludzie żyli, ale też umarli Przyszli nowi co myślą inaczej Że są twardsi niż bogowie Ale skończą tak samo raczej Bo ludzie nie mają za grosz pokory Szacunku do innych z własnej woli Widzisz, to wszystko jest kołem zamkniętym W umysłach, sercach, rozumach, aby to przerwać Wystarczy jeden, co chce zmienić to By widzieć błąd, nie powtórzyć go Tak prosto, ale ciężko zarazem Otworzyć oczy, pokonać ten marazm Trzeba tylko chcieć, by zmienić coś By w błędach widzieć sens, nie powtórzyć go By ludzie żyli w odpowiedzialności Zamiast niszczyć, budowali sny Trzeba tylko chcieć, by zmienić coś By w błędach widzieć sens, nie powtórzyć go Trzeba tylko chcieć, by zmienić coś By w błędach widzieć sens, nie powtórzyć go By ludzie żyli w odpowiedzialności Zamiast niszczyć, budowali sny Trzeba tylko chcieć, by zmienić coś By w błędach widzieć sens, nie powtórzyć go