Jacek Kaczmarski: Epitafium dla Sowizdrza

Na progu Twego domu ktoś oddaje mocz,Dziedzinę Twoją ma za szalet;Do okien Ci zagląda dzień i nocTy z tego drwisz Sowizdrzale...- Przecież wiem ktoRobi mi to,Bym bał się, wściekał się na zło,Aż strawię czas swój na bezsilny lęk i boje.Ja wolę skokPrzez blask i mrokNa tyczce drwin, bez zbędnych zwłokNad każdym błotem śmignąć i nad każdym gnojem.Niech patrzy drańCo łatwych pańMa w bród za kilka śliskich zdań -Jak żyją ci co się nie mają wstydzić.Judasza spłosz -A on za groszZmyśli, czego nie widział wprost:Czego się nie da zniszczyć - z tego trzeba szydzić.- Bezkarnie w biały dzień szaleje wściekły piesI mądrość też ugrzęzła w szale.Mądrością dzisiaj wściekły śmiech z nieśmiałych łez -A ty szalejesz, Sowizdrzale!- Jest śmiech i śmiech,Jak dar, jak grzech,A ja się będę śmiał za trzechZ wściekłego psa, co kąsa wokół zanim zdechnie;Lecz jest i łzaI nad nią jaNie parsknę, póki boleść trwaI pierwszy walnę w pysk, co przy niej się uśmiechnie.Lub zaleję się po chamskuW uczcie ślepców wezmę udziałI jak pijak dam się zamknąćW pierwszej lepszej budzie.Lub zatoczę się w ramionaSine, wyprzedane do cna,Skoro ma być opłaconaMoja miłość nocna.Lub zadławię się na amenMyślą która nic nie sprawi,Aż mi w końcu pozostanieCodzienna nienawiść...- Na linie tańczysz już podciętej z obu stronNad tłumem, uskrzydlony w chwale,Gdy spadniesz - zginiesz i nie zabrzmi nigdy dzwonNad twoją gwiazdą, Sowizdrzale!- Gonimy czas Czas goni nas Chłoszcze po piętach raz po razI nie nadzieja każe pozbyć się wytchnieniaWśród drzew i chatOd lat, od latGna ludzi niewidzialny batI lęk przed snem, bo w czasie snu bat rytm swój zmienia.Więc choćbym chciał -Nie będę spał;Tańcem i śpiewem będę rwałDo góry dusze poduszone własnym ściskiem.Stąd widzę, gdzieSzukają mnieI w całym świecie czuję sięJak brzdąc w kołysce, gdy go ręce pieszczą bliskie.- Wyzywasz, drażnisz tych, co w złotych tronach tkwią;Cudownych nie zna świat ocaleń:Za dokuczliwość możesz stracić głowę swą;Drugiej nie znajdziesz, Sowizdrzale!Mój los - to głos,Mój głos - to stos,Stos - do lepszego świata most,Nie moja sprawa szukać dla mnie nowej głowy.Dopóki trwaBandycka graTa, którą mam niech drwi i łka,Dopóki nie pojawi się Sowizdrzał nowy.Już mi płomień twarz osmalił,Już się zbiera gwarna gawiedź,Już się inkwizytor chwali,Paląc ku poprawie.Już do domu dymem wracam,Szarpię drzwiami shańbionymi,Matka ściera łzy przy pracy,Bo jej w oczy dymi.Już i popiół wygasł w chłodzie,Palenisko wymieciono,Krąży plotka po narodzieŻe heretyk spłonął.