Pokahontaz: Serum (ft. Wuzet)

Hmm..., od czego zacząć?
Mam stos myśli, co po głowie skaczą.
Wszystkie coś znaczą, mój los tłumaczą
Dziś to zobaczą, po prostu patrzą
Niczym Lwie Serce lecieć na perce
Przykuć na herce, swój lwi pazur
Potem w podzięce leżeć przed mercem
Przy partnerce, patrząc na lazur
Obok dżungla, przed tobą kuglarz
Brak tych ważnych wyjaśnień w Googlach
Na nieświadomość koncepcje Junga.
Każdy odważny chce wygrać w cuglach,
Błędy kosztowne jak zęby bez dubla
Które przez trendy pędzi na szczudłach do źródła
By trzymać w garści wróbla
Lub celując w gołębie zaliczać pudła
To enigma sprawia,
Przyznaj, że obawiamy się wyzwań, nieznanych lądów
Własnych poglądów, swych osądów oraz wyznań
No chyba, że mamy bezpieczną przystań
W ręku talizman, przez ten pryzmat,
Nie schizma, przybija łatwizna,
Wbija charyzma, rodzi się wizja
Wszystko się zmienia, jak stan skupienia.
Nie mamy prawa by innych oceniać
A inni zawsze na twój temat mają najwięcej do powiedzenia.
Bądź sobą, z głową, traktuj puenty,
Skumaj, że ludzką rzeczą jest wątpić.
W świetle tych faktów argumenty najzwyczajniej muszą ustąpić
(Muszą ustąpić, muszą ustąpić, muszą ustąpić
Muszą ustąpić, muszą ustąpić, muszą ustąpić)

Powstań
Sam odnajdziesz serum!
Powstań

Przychodzisz sam, odchodzisz sam
Po drodze szarpiesz swój nerw
Zamulasz tu, zamulasz tam
I wszędzie psują Ci krew
Przychodzisz sam, odchodzisz sam
Po drodze szarpiesz swój nerw
Zamulasz tu, zamulasz tam
I wszędzie psują Ci krew
Powstań, nie ma, ziom, że świat pluje nam w pysk
Są tylko ludzie ich plany na zysk
Chcą nam dyktować, gdzie mamy iść
Ale jest wiele innych wyjść
Jak chcesz, nic z tym nie rób
Ale kim człowieku bez celu?
Nie stój jak oni, tam z tyłu
Sam odnajdziesz serum

Mam podobne doświadczenia
Pomimo różnego pochodzenia,
Co niewiele zmienia,
Bo nie mogę oceniać, co niby dałaby Ci ma alchemia.
Ginie mój trud wśród naprawienia prób relacji z otoczenia,
Gdy nie ma skutków
Ciut się zmienia skala magii tu trzęsienia.
Oto ten moment, gdy nie będę biegał za nikim, do widzenia.
Nie potrzeba mi cudzego siania paniki i spustoszenia.
To normalne, że możemy się załamać
Nie zawsze musimy być silni.
Tu nie ma potrzeby udawania,
Więc nie przejmuj się, co myślą inni.
Ważniejsza do opanowania od upadania sztuka wstawania
Postawienie pytania, za czym tak latam latami
To nauka latania.
Robimy głupoty, zadajemy ból przez złość
I myjemy brud przeszłości
I chcemy czystości przyszłości
Która dopiero zagości, dość litości,
Szczęście jest we mnie,
Nowy dzień jest codziennie,
To są możliwości więc działaj
Bo ten świat działa potajemnie wzajemnie.
Porażek ciąg poprzedza gong sukcesu
Można powiedzieć:
”Lepiej popełnić błąd i dowiedzieć się gdzie życie zawiedzie, niż siedzieć”

Przychodzisz sam, odchodzisz sam
Po drodze szarpiesz swój nerw
Zamulasz tu, zamulasz tam
I wszędzie psują Ci krew
Przychodzisz sam, odchodzisz sam
Po drodze szarpiesz swój nerw
Zamulasz tu, zamulasz tam
I wszędzie psują Ci krew
Powstań, nie ma, ziom, że świat pluje nam w pysk
Są tylko ludzie ich plany na zysk
Chcą nam dyktować, gdzie mamy iść
Ale jest wiele innych wyjść
Jak chcesz, nic z tym nie rób
Ale kim człowieku bez celu?
Nie stój jak oni, tam z tyłu
Sam odnajdziesz serum