Apogeum: W labiryncie prawd

W labiryncie prawdleży moja twarzzasłonięta żalem.Wszystko to co mamdał mi boski wiatrzabłąkany w szale.Słodki głos zza chmurto aniołów chórwyśpiewuje fałsze.Układają sięw piękną długą pieśńa ja pragnę tańczyć.Nut złocistych niewolnicamagii zmysłów słyszę cichy szeptJestem końcem i początkiemnie wiem sama gdzie odnajdę się.Krok za krokiem, w namiętnościmoje ciało znów rozpala się.Jestem końcem i początkiemnie wiem sama co wydarzy się.W labiryncie prawdleży moja twarzzasłonięta żalem.Wszystko to co mamdał mi boski wiatrzabłąkany w szale.Słodki głos zza chmurto aniołów chórwyśpiewuje fałsze.Układają sięw piękną długą pieśńa ja pragnę tańczyć.Nut złocistych niewolnicamagii zmysłów słyszę cichy szeptJestem końcem i początkiemnie wiem sama gdzie odnajdę się.Krok za krokiem, w namiętnościmoje ciało znów rozpala się.Jestem końcem i początkiemnie wiem sama co wydarzy się.W labiryncie prawdleży moja twarzzasłonięta żalem.Wszystko to co mamdał mi boski wiatrzabłąkany w szale.Słodki głos zza chmurto aniołów chórwyśpiewuje fałsze.Układają sięw piękną długą pieśńa ja pragnę tańczyć.Słodki głos zza chmurto aniołów chórwyśpiewuje fałsze.Układają sięw piękną długą pieśńa ja pragnę tańczyć...W labiryncie prawdleży moja twarzzasłonięta żalem...