Duncan Laurence: Arcade

Serce moje skruszył ból
Sklejam w nim oznaki bruzd
Gubię okruch tu i tam
Do domu, do domu niosąc je tak

Lękam się o siebie sam
Myśli biegną w siną dal
Cisza dzwoni w głowie mej
Ach, prowadź mnie, prowadź do domu hen.

Wypaliłem już miłość — cóż
Szans na przyszłość żadnych wróżb
Niczym chłopiec w salonie gier
Nie byłem w stanie opamiętać się.

Oooo…
Tyleż wiem, tyleż wiem —
kochać cię to przegrany mecz.

Tak jak grosz rozbija bank —
Trzeba niewiele, by rozbić nas
I choć wiedziałem co czeka mnie
Traciłem, traciłem mój czasu bieg.

Oooo…
Tyleż wiem, tyleż wiem —
kochać cię to przegrany mecz.

Dość mam już twych gier —
To koniec!
Wyrwać się z tych sideł muszę.

Oooo…
Tyleż wiem, tyleż wiem —
kochać cię to przegrany mecz.