Faun: Fort

Wiatr wył w noc
w którą matka mnie powiła
Wiatr świszczał i radował się
„do mnie należy to dziecko”

Droga bezpańska mówiła
„jestem kołyską, w której leżysz
i będziesz bezpański jak ja
Moje, dziecko jest moje.”

Tu, na drodze, szumiała fala
szeptała cicho z dalekiego morza
w szumie tym dało się słyszeć słowa
„to ja wygrałam Twoje dziecko”

dlatego jestem wiatrem, co pędzi w górze
jestem falą, co umyka z dłoni
i drogą, co nagli i pragnie: won stąd,
precz, precz, precz, to chodzi też o mnie.