Morwa: Ironia losu

Od startu zachowana pierwotna formaSen Morwa, prosta historia bez zakończeniaO ludziach wywodzących się z podziemiaBudynków, zza których winklów Wyłaniają się szeregi postaci, dalej w stronę Skrzyżowania jeszcze więcej braciDereniowa Gandzi, ekipa się gromadziSwoje życie prowadzi, każdy sobie jakoś radziNa swój sposób, nie jest łatwo Dopóki istnieje ironia losuTy nie śpisz wciąż czuwasz, najpierw wodziszSwe ofiary, potem zjadasz i wypluwaszI wszystko od początku, bez litości i wyjątkuDla nikogo, od zawsze rujnowałaś wszelkie planyTo patent dobrze znany tym, których dosięgnęła Ręka jej dotkliwa, do przewidzenia niemożliwaCo jakiś czas się odzywa, zbiera swoje żniwaJeszcze nad nie jednym się zaśmieje, bo nie tylko Biednym wiatr w oczy wieje, tak się dziejeŻe gdy nie ma szans - warto mieć nadziejęDla niektórych matkę głupich, ja tego w tenSposób nie traktuję, na razie postępuję tak jak czujęCo moje, od życia egzekwuję, jak misjonarz nie Nawracam, kijem wody nie zawracamRef.: Czy czujesz się na siłach dźwigać ten ciężarIronię losu, lepiej się sprężajW poszukiwaniu sztosu i uwagę wytężajNa każdym kroku, licz na tych, których masz u bokuLos ma to do siebie, że się odwracaWnosi coś nowego, lub coś przywracaIronia jak na złość patrzy jak ktoś się zatracaCoś tu się nie zgadza, gdzie jest sprawiedliwość I kto ją zaprowadza, jej brak przeradza sięW ironię, ludzkie dramaty poniesione stratyDzisiaj bankrut, wczoraj jeszcze bogatyDoszło do utraty wszystkiego, to spadłoWłaśnie na niego, złośliwość losu codziennegoCzyha na każdego może to spotkaćW walce z nią nie przebieram w środkachW tej sytuacji jedynie wygrana jest sukcesemNie jeden przegrał już z kretesemNie jeden zaszył się pod innym adresemŚlad po nim zaginął, ironia bezpośrednia przyczynąO losie, co tym razem szykujeszOfiarę upatrujesz, którą manipulujesz, sterujeszJak reagujesz na ten fakt, jak postępujeszPrzecież ty sam decydujesz o wyborzeWidzisz to wszystko w ciemnym lub jasnymKolorze, inaczej być nie może, konsekwencjeByle bez plam na honorze, musi się obejśćJak od wszystkich złych pokus, które chcą cię Przewalić, na dechy powalić, deska ratunkuZawsze może cię ocalić, niekoniecznieNie próbuj zwalić na to, że jest niebezpieczniePoradzi sobie ten, kto działa skutecznieZręcznie, tylko, że nie każdy ma szczęście W jednym momencie wszystko może ulec zmianieŻyciowy sztos to jedyne rozwiązanieRatunek, potrzebny jak sumienia rachunekW świecie chaosu rządzi się ironia losuGdzie twoje życie nie podobne do patosuTylko słyszysz w głowie wiele głosówJaką masz drogę wybrać i jaki sposóbPrzy tym pamiętaj, nie wygrasz z przeznaczeniemBędzie co ma być i tego nie zmienię Choć zawsze będę walczył o to co cenięCzasem jednak na nieszczęście tak się dzieje Że rozchodzą ci się nagle losu kolejeJesteś w szoku kiedy coś się zjebałoBez sensu jest zawczasu planować przyszłość całąBądź tak jak mój brat zawsze wierny swoim ideałomBo nie odstanie się to co już się stałoI nie pytaj dlaczego, wierz w siebie samegoUfaj bogu, bo wszystko w rękach jego