Rymoplastykon: Dzie

Wiesz czasem wątpię tracę wiarę w siebie,
w swoje zdolności. Dlaczego? Nie wiem.
Nieprzygotowany na to co się dzieje chowam nadzieję gdzieś w głębi siebie. Są takie dni wiedzą kobiety, w te dni ja ślepy jak krety, szukam wyjścia, w labiryncie są zakręty. Nie wiem. Stoję i nie wiem którędy. Zadumany, nieprzygotowany na to co los zsyła dla mnie. Wiem, że się ogarnę. Zaraz to ogarnę jednak to wygląda marnie-dokładnie. W ten dzień tego dnia spotykam siebie sam. Staję twarzą w twarz sam ze sobą i rozmywa się wszystko jakbym stał nad wodą.
To jest jak cios jak z nieba gromem porażony, przerażony nie wiem co robię, chciałbym ucieć - nie ma dokąd. Jest mnóstwo drzwi, ale którą iść drogą? W tem nagle, niespodziewanie wpadam na pomysł i mam rozwiązanie. Jakbym zobaczył to w kuli szklanej - przepowiedziane, gdzieś zapisane. Tu zostanę tak jak stoję przemyślę jeszcze raz przywdzieję zbroję dam radę. Wiem. Już się nie boje. To coś to ja, a znam swoje nastroje. To czeka na mnie więc podejmę wyzwanie duszy stojąc bo duszy dźwigam ramie. I co? Kolejne pytanie.
Nie wiesz? Ja też nie wiem co się dzieje-każdy ma taki dzień, że nic nie wie. Czemu? Nie wiem a ty wiesz? Może mi powiesz jak to rozgryziesz?
W sumie może kwestia leży w rozumie gdzie rześko płynie wciąż pomysł-strumień. Chcąc opanować wyboru szuka z podjętych decyzji wynosić naukę. Znalazłem lukę w prawdzie życiowej-jak każdy. Bynajmniej ciągle szukam tej nowej. I prosząc chciałbym wywrzeć wrażenie na tych co wątpią w szczęścia istnienie. Pragnienie to połowa sukcesu niszcząc element stresu-ekscesu. By mieć to samo co teraz i potem, gdy się nie uda od nowa spowrotem. To ten co mówił że nie ma ratunku-tymi słowami psuł część wizerunku-zabił sam siebie, przegrał ponadto wiary w siebie mu zabrakło. Zrozum to tylko teoria-nic więcej. Potrzebne działania a nie załamane ręce. Optymizm, rozsądek i chęci i wtedy koło szczęścia zacznie się kręcić. Teraz sobie zaufać należy by ten dzień próby tak jak chce się przeżyć, bo każdy ma taki dzień, że nic nie wie, taki dzień, że nic nie wie