Tekst piosenki
Wd-oS: Wr
ta, odszedł człowiek, umarł człowiek,
ja już nie wrócę w myślach jestem zagubiony,
rozmawiam z Bogiem, już się nie kłócę,
umarłem dawno przed własną śmiercią, ta, nie dowiesz się o co poszło,
ja wiem napewno, ktoś się zmienił, popadłem w zamęt,
nic nie słychać, w oczach ludzi jestem chamem,
w sercu dawno usycham,
chciałbym oddychać tak jak wcześniej - wspólnym powietrzem,
myśli pozytywne mieć, zajęte ręce,
coraz częściej widzę sens nie ma granic,
to jakbym uratował człowieka, później go zabił,
ta, czas leczy rany, gówno leczy! nie w tym przypadku,
rozpieprza jeszcze bardziej, człowieka i gubię nastrój, zgubiłem wszystko dawno, wiesz? juz nic nie widzę, czas biegnie równo z nami i niszczy obietnice, ja zostanę sam tu z moją Małą, czasem myślę; wiesz co? zostałem sam, już dawno wracam na ósme piętro, ta.. zostałem sam, już dawno wracam na ósme piętro.
odszedł człowiek, umarł człowiek,
ja już nie wrócę w myślach jestem zagubiony,
już się nie boję, nie mam gdzie uciec,
męczyłem się z kimś obok na codzień,
teraz zostałem tylko sam, pamiętajcie proszę.
odszedł człowiek, umarł człowiek,
ja już nie wrócę w myślach jestem zagubiony,
już się nie boję, nie mam gdzie uciec,
męczyłem się z kimś obok na codzień,
teraz zostałem tylko sam, pamiętajcie proszę.
ja już nie wrócę w myślach jestem zagubiony,
rozmawiam z Bogiem, już się nie kłócę,
umarłem dawno przed własną śmiercią, ta, nie dowiesz się o co poszło,
ja wiem napewno, ktoś się zmienił, popadłem w zamęt,
nic nie słychać, w oczach ludzi jestem chamem,
w sercu dawno usycham,
chciałbym oddychać tak jak wcześniej - wspólnym powietrzem,
myśli pozytywne mieć, zajęte ręce,
coraz częściej widzę sens nie ma granic,
to jakbym uratował człowieka, później go zabił,
ta, czas leczy rany, gówno leczy! nie w tym przypadku,
rozpieprza jeszcze bardziej, człowieka i gubię nastrój, zgubiłem wszystko dawno, wiesz? juz nic nie widzę, czas biegnie równo z nami i niszczy obietnice, ja zostanę sam tu z moją Małą, czasem myślę; wiesz co? zostałem sam, już dawno wracam na ósme piętro, ta.. zostałem sam, już dawno wracam na ósme piętro.
odszedł człowiek, umarł człowiek,
ja już nie wrócę w myślach jestem zagubiony,
już się nie boję, nie mam gdzie uciec,
męczyłem się z kimś obok na codzień,
teraz zostałem tylko sam, pamiętajcie proszę.
odszedł człowiek, umarł człowiek,
ja już nie wrócę w myślach jestem zagubiony,
już się nie boję, nie mam gdzie uciec,
męczyłem się z kimś obok na codzień,
teraz zostałem tylko sam, pamiętajcie proszę.
Autor tekstu: nieznany
