Abraxas: Pokuszenie

Jest w Twoich oczach chłód.
jad, który ssie mój głód.
Wbij swoje zęby jak,
Wąż - pokuszenia smak.
Pozwól mi byc jedną chilą.
Wierszem poezji i sem.
Całuj mnie tak abym nigdy,
Nie bał się smierci i łez.
Podaj mi dłoń bym pamiętał
Palce drapiące do krwi.
Kołysz mnie znów biodrami.
Tańcz, póki starczy mi sił
Kochaj mnie tak by motyle,
Żądzą przeszyły Twój brzuch.
Otruj mnie znów migdałami.
Zapamiętaj, zapamiętaj mój ból.
Otruj mnie znów
Ukrzyżowane wspomnienia nie pozwolą zapomnieć.
Nawet wówczas, gdy odkryję wszystkie ścieżki
Twojej filozofii i przesłucham całego Bacha,
nietykalna stanie się tylko cisz między nami.
http://www.free-lyrics.org/478-Abraxas.html
Rzucam do Twych stóp moje życie, które jest
Herezją, opętaniem i kościołem duszy mej.
Za dotyk Twoich ust, sprzedam każdy dzień.
I umrzeć na Twym brzuch tylko chcę.
teraz już wiem, nadejdzie świt.
A aksamit Twego ciała umknie mi.
Pozwól mi być istnieniem swym
Pozwól mi znów czytać z Twych ust
Być każdym twoim snem
Kołysz mnie czule w rytm naszych serc.
Tańcz, gdy za oknem deszcz.
Na pokuszenie prowadź mnie więc,
Odkryk swe ramiona, bym poddał się
Całuj mnie więc, bym nigdy już.
Nie musiał lękać się
Gdy słońce zgaśnie,
Odnajdę CIę gdzieś.
Na pokuszenie prowadź mnie więc,
Odkryj swe ramiona bym poddał się.