Tekst piosenki
Against All Odds: Punk Hope
Punk zapomniany
Punk przez wielu lekceważony
Przez nieprzyjaciół uznany za zagrożenie
Za sektę, za pijaństwo, za "no future", łobuzerię
Punk w kanon zamknięty
Przez znawców fachowo określany
Jako bunt wobec wszystkiego, jako anarchia
Odrzucenie autorytetów, teksty wciąż i ciągle o tym samym
Można myśleć różnie, niezależnie czy ktoś jest ze sceny
Poza sceną
Na ulicy
Czy fachowcem od tych rzeczy
Jednak jaki obraz jest, tak go właśnie opisywać będą
Być może znawcy się nie mylą, tylko punki same błądzą
Punk bez imienia
Punk bez przyszłości
Jako zjawisko przeminie
Lecz jako postawa i podejście do życia
Niezależnie od czasów czy przetrwa?
Coś to jednak znaczy, że właśnie taka mocna muzyka,
Że słowa przez lat trzydzieści wagi swojej nie tracą
Może jest to ktoś powie tylko wybuch niezadowolenia
A może jednak bardziej jest to tylko żywy człowiek,
Który widzi, który pragnie, który "tak" nie zgadza się
Na przejawy w naszym świecie wszelkiego zła
A moc tej muzyki i słowa płynące z wnętrza
To głos, który ma prowadzić do przebudzenia
Trzydzieści lat - tak dużo
Tyle wydarzeń, tyle zespołów
Wiele awantur i wiele rozczarowań
Czego zabrakło?
Czy mało było muzyki, nieczytelne przesłanie,
Czy może mało twórczych poszukiwań?
Wrogość wobec "ludzi systemu" stała się więzieniem
Choć do wolności miała prowadzić, lecz co to za wolność?
Sam ruch stał się systemem dla undergroundu,
W którym "wolny" młody człowiek tracił swoją tożsamość
NIE MA WOLNOŚCI BEZ KOCHANIA
Być może właśnie o tej prawdzie zapomniano
Zabrakło miłości i choć muzyka jeszcze żyje
To może właśnie o istocie ruchu zapomniano
Kochać przychodzi najtrudniej
A bez miłości czym jesteśmy, czym będziemy
Rewolucje, społeczne zmiany
Nic dobrego nie wnoszą, gdy zrywane są przy tym ludzkie więzy
I nie chodzi tu tylko o punk
Bowiem ruch punk to tylko kropla w morzu rozczarowań
Zbyt stary jest świat i poplątana historia
By człowiek tej prawdy nie rozumiał,
Że początkiem umierania jest brak miłości
Bez której trwanie przypomina pusty dzban
Nie chodzi o długie, spokojne życie
Jeśli dobrze nie przeżyję czasu, który mam
Na nic zda się wszystko, gdy o najważniejszej misji zapomnimy
Gdy nie ma miłości, zanim dojdziemy do kresu życia
Wcześniej w sercu umrzemy
Punk przez wielu lekceważony
Przez nieprzyjaciół uznany za zagrożenie
Za sektę, za pijaństwo, za "no future", łobuzerię
Punk w kanon zamknięty
Przez znawców fachowo określany
Jako bunt wobec wszystkiego, jako anarchia
Odrzucenie autorytetów, teksty wciąż i ciągle o tym samym
Można myśleć różnie, niezależnie czy ktoś jest ze sceny
Poza sceną
Na ulicy
Czy fachowcem od tych rzeczy
Jednak jaki obraz jest, tak go właśnie opisywać będą
Być może znawcy się nie mylą, tylko punki same błądzą
Punk bez imienia
Punk bez przyszłości
Jako zjawisko przeminie
Lecz jako postawa i podejście do życia
Niezależnie od czasów czy przetrwa?
Coś to jednak znaczy, że właśnie taka mocna muzyka,
Że słowa przez lat trzydzieści wagi swojej nie tracą
Może jest to ktoś powie tylko wybuch niezadowolenia
A może jednak bardziej jest to tylko żywy człowiek,
Który widzi, który pragnie, który "tak" nie zgadza się
Na przejawy w naszym świecie wszelkiego zła
A moc tej muzyki i słowa płynące z wnętrza
To głos, który ma prowadzić do przebudzenia
Trzydzieści lat - tak dużo
Tyle wydarzeń, tyle zespołów
Wiele awantur i wiele rozczarowań
Czego zabrakło?
Czy mało było muzyki, nieczytelne przesłanie,
Czy może mało twórczych poszukiwań?
Wrogość wobec "ludzi systemu" stała się więzieniem
Choć do wolności miała prowadzić, lecz co to za wolność?
Sam ruch stał się systemem dla undergroundu,
W którym "wolny" młody człowiek tracił swoją tożsamość
NIE MA WOLNOŚCI BEZ KOCHANIA
Być może właśnie o tej prawdzie zapomniano
Zabrakło miłości i choć muzyka jeszcze żyje
To może właśnie o istocie ruchu zapomniano
Kochać przychodzi najtrudniej
A bez miłości czym jesteśmy, czym będziemy
Rewolucje, społeczne zmiany
Nic dobrego nie wnoszą, gdy zrywane są przy tym ludzkie więzy
I nie chodzi tu tylko o punk
Bowiem ruch punk to tylko kropla w morzu rozczarowań
Zbyt stary jest świat i poplątana historia
By człowiek tej prawdy nie rozumiał,
Że początkiem umierania jest brak miłości
Bez której trwanie przypomina pusty dzban
Nie chodzi o długie, spokojne życie
Jeśli dobrze nie przeżyję czasu, który mam
Na nic zda się wszystko, gdy o najważniejszej misji zapomnimy
Gdy nie ma miłości, zanim dojdziemy do kresu życia
Wcześniej w sercu umrzemy
Autor tekstu: nieznany
