Ania St: Pustynia

Zostawiłeś mnie samą na pustyni,
mówiąc wybierz sobie drogę,
może jednak znałeś mnie trochę,
bo w słońcu nie stałam się prochem.
Ale ja myślałam,kiedyś po mnie wrócisz,
lecz ty powiedziałeś,
że nie kochasz mnie lecz lubisz.
Czasem trzeba umrzeć,
by urodzić się na nowo,
Czasem trzeba wiele stracić,
by wyjść z podniesioną głową.
Nawet przestać wierzyć,
by docenić wiary silę,
Gdy przeczytasz tysiąc książek
czy zrozumiesz jedną chwilę?
Szukać wiatru chcesz, wolnym być jak ptak
i dlatego musisz odejść
Tłumaczyłeś mi: "ojciec bił i bił"
ja i tak ci nie pomogę,
ja straciłam cały świat
i choć było ciężko gdzieś bez ciebie stałam się kobietą.
Czasem trzeba umrzeć,
by urodzić się na nowo,
Czasem trzeba wiele stracić,
by wyjść z podniesioną głową.
Nawet przestać wierzyć,
by docenić wiary siłę,
Gdy przeczytasz tysiąc książek
czy zrozumiesz jedną chwilę?
Czasem trzeba umrzeć,
by urodzić się na nowo,
Czasem trzeba wiele stracić,
by wyjść z podniesioną głową.
Nawet przestać wierzyć,
by docenić wiary siłę,
Gdy przeczytasz tysiąc książek czy zrozumiesz jedną chwilę?