Bengü: Iki Melek

Nie ulegaj zasadom, by dni spędzać samotnie.
Nie zadręczaj się, opieram się po raz ostatni.
Nie ma usprawiedliwienia, dla zranionej miłości,
urazów miałam zbyt wiele.

Naciągając normy, raniąc mężczyzn odrzucając,
może swą ostatnią napotkaną szansę, przegapisz?
Zawstydzona by kochać do szaleństwa,
tęsknię za tym coraz mocniej.

Mam o nim zapomnieć,
unikać go niby nocy?
Przynosi memu sercu pragnienie,
pozwalając mój sen spełnić.

Pozwól sercu cały ten ból zrzucić,
zwątpień czy opętania z głębi,
dla dwóch aniołów na mych ramionach:
jednemu do miłości, drugiemu dla spokoju.

Dojrzyj we mnie obie strony: delikatną,
stałą zupełnie jak księżyc w pełni, dopóki uśpiony...
jej na przekór: bezwolną, kochającą bez żadnej osłony,
jedna wzrosła z róż, a druga ze szlamu.