Dominik Łupicki: Sam

Nie brakowało nic mi, aż wreszcie to poczułem
Że z wiekiem coraz bardziej w życiu czegoś brakuje
Nie mam na co narzekać, mam bardzo szybką furę
Lecz nigdy nie ucieknę przed żadnym moim bólem

Przed tym co mnie stresuje
Przed tym, że nie rozumiem
Że fundamenty trwałe
Nie sprawią, że coś nie runie

Choć wiem gdzie mieszkam
Nie wiem gdzie mój dom jest
Stare demony wreszcie przyszły po mnie
Nie wiem czy z nimi, czy ze sobą problem mam
Choć mam tylu znajomych
W nocy jestem sam

Choć wiem gdzie mieszkam
Nie wiem gdzie mój dom jest
Stare demony wreszcie przyszły po mnie
Nie wiem czy z nimi, czy ze sobą problem mam
Choć mam tylu znajomych
W nocy jestem sam

Po*ebany
Na mieście z kolegami
Nie wiem w zasadzie czego tam razem ciągle szukamy
Nie goją mi się rany
Choć nie czuję, że mam je
Wolę znieczulonym być, niż zabandażowanym
Nie wierzę w cuda i nie wiem czy mi się uda
Nie wiem, czy to wszystko sens ma
Czy po prostu chcę oszukać się
Nie oszukasz mnie
Wiem dobrze kto, jak i gdzie
W moim sercu pada deszcz
A ja tylko padam

Nie chcę być nikim
Chcę być kimś
Ale nie dla siebie
Tylko żyć chciałem
Tylko żyć
A tylko umieram
Cały syf
Nie wiem, nie mam nic
Byłem tu dla Ciebie
Dzisiaj łyk
Potem krzyk
Nie wiem czy się pozbieram

Nie chcę być nikim
Chcę być kimś
Ale nie dla siebie
Tylko żyć chciałem
Tylko żyć
A tylko umieram
Cały syf
Nie wiem, nie mam nic
Byłem tu dla Ciebie
Dzisiaj łyk
Potem krzyk
Nie wiem czy się pozbieram

Choć wiem gdzie mieszkam
Nie wiem gdzie mój dom jest
Stare demony wreszcie przyszły po mnie
Nie wiem czy z nimi, czy ze sobą problem mam
Choć mam tylu znajomych
W nocy jestem sam

Choć wiem gdzie mieszkam
Nie wiem gdzie mój dom jest
Stare demony wreszcie przyszły po mnie
Nie wiem czy z nimi, czy ze sobą problem mam
Choć mam tylu znajomych
W nocy jestem zagubiony