EPIS DYM KNF: Atlas

Zwrotka 1:

Epickie pierdolniecie znów witam was na bitach
Ostra solowa płyta to ze mną kawał życia
Atlas kolejny symbol po ognisto-piórym
Dam tyle wiary że samobójcom pękną sznury
Harpuny nałogów strzępiły mą skórę
Zmagałem się bólem dziś za ten ból dziękuję
Co czuje kim jestem jaką mam naturę
Wystarczy tego tyle bym władał excaliburem
Waleczne serce do granic możliwości
Często zapominam o systemie proporcji
Wszystko albo nic pierdole półśrodki
Zapisze się w sercach ludzi jak Pavarotti
Najpierw zmoknij jakie to uczucie
Przetrwałem w kurwę burz nic wspólnego z cukrem
Skutki picia wódki to wpierdol życiowy
A wpierdol życiowy to plus do pancerz bojowy

Ref:
Łołołołołołołołoło wytrzymaj ciężar który los rzuci na barki
Łołołołołołołołoło solo numer dwa Atlas na plecach ciarki
Łołołołołołołołoło niech dobry przekaz niesie się nad miastem
Łołołołołołołołoło a każdy zgrzyt przejdzie jak po maśle

Zwrotka 2:

Wciąż napędza wiara w niezdobyte szczyty
Szacunek dla natury za ośmiotysięczniki
Pułap liryki nieustannie wzrasta
Wątki ze świata mieszane z klimatem miasta
Prawdziwe to realne realne rzeczywiste
Kończyłem balet byłem rozpierdolu mistrzem
Dystans mam wielki do siebie do świata ( ale )
Szanuje ludzi z grona niepisanych zasad
Motywujące wersy nektar wciąż wycieka
Trójwymiarowy rap skąpany w życiowych zaciekach
Korekta na życie czy ambicje na streecie
Najważniejsze w tym wszystkim żyć bez ograniczeń
Naturalistycznie być sobą po wieki
Z godnością przemierzać nieprzetarte ścieżki
Zapisać się jak freski w dziejach świata
Tu bania albo w oczach dziecka jako Tata

Ref:
Łołołołołołołołoło wytrzymaj ciężar który los rzuci na barki
Łołołołołołołołoło solo numer dwa Atlas na plecach ciarki
Łołołołołołołołoło niech dobry przekaz niesie się nad miastem
Łołołołołołołołoło a każdy zgrzyt przejdzie jak po maśle