Fenomen: Pozory

Ref.: Nie wszystko jest takie łatwePozory traktuj jak pułapkeMasz zagadkę weź rozpoznaj co jest fałszem, a co faktemNie wszystko od razu widać we wszystkim iluzja zdradliwaWiem, że życie bardzo lubi oszukiwaćPozory, które mnóstwo osób stwarzaNa co dzień wredne skurwysyny, a w niedziele do ołtarzaZ trudem PL 81, Feno wszyscy chóremPozory, nimi głowy se nie trujeCzujesz jestem typem człowiekaMam coś powiedzieć wale prosto z mostuPo co czekać, no po coInni ludzie mają się łudzićJestem wolny od pozorów, rąk nie muszę brudzićZgubić się wśród ideałów i przekonańRaczej nie plusy i minusy, dużo doznańPamiętaj, że pozory nie zawsze kłują w oczyPilnuj się, żeby cię nikt nie zaskoczyłRef.Wiele rzeczy obok nasWidzisz je przez cały czasMyślisz, że je znasz a to atrapaI naprawdę ciężko jest się w tym połapaćI odlaleść fałszu ziarnoW rzeczywistości, w której dawno nic za darmo nie maWiele rzeczy zwykła ściemaLudzie kopią się w problemachPrzez pozory naprawdę często wszystko się pierdoliTrudno, myślałeś, że trafisz do celu, było pudłoTak jak w statkach, tak jest w bardzo wielu sytuacjachCoś wygląda normalnie, w rzeczywistości to pułapkaOmijać je, to tylko jest w teorii prostaW praktyce trening czyni mistrza w każdym rzemiośleWięc się ucze zbierać do kolejnych drzwi życiowych kluczeChce się nimi posłubiwać tak jak rzeźbiarz swoim dłutemW końcu nie wiem, jako młody uczeń patrząc na świat choryCzy uda mi się wygrać czy to może też pozory?Czy to może też pozory?Ref.Pozory, pozornie wielu ludzi wiele rzeczy pierdoliAle tylko pozornie, bo gdy zostają samiUkrywają swoją twarz za swoimi dłoniamiZasypując się myślami nad tematamiKtóre mimo tego, że dokładnie ich się tycząTwierdzą twardo, że o nich nie myśląZ nimi się nie liczą wogóle, jak myślisz jak mogłeśTeraz na nich patrz, uliczny zabijakaW domu w rękaw matki płacz, w szkole kujonA wieczorem skurwysyny płacz (płacz) płacz (płacz)Bo cie skrucołem, teraz to pojołemOni się boją pokazywać to co naprawdę czująBo nie wiedzą czy dobrze reagująOdbierają, różne rzeczy odpierająPomoc nie zaprzeczysz, taka kolej rzeczyPowiedź dokąd to prowadzi, sam napewno nie dasz radyNie dasz rady, nie dasz radyRef.Człowiek stwarza pozory, boi się, że życie przegraUdaje twardego, choć nie jedna chwila wredna w życiu jego byłaI jakiś etap zakończyłaChociaż wewnętrznie kipi cały czas jak gejzerTo na zewnątrz nie da się go przejrzeć na wylotPozory mylą i z tą świadomością wszyscy ludzie żyjąCoś kryją w sobie, a na codzienńTyle pułapek jest ukrytych w każdej dobieŻe nie można ich zobaczyć za pierwszym spojrzeniemNiech to będzie ostrzeżeniem, przypomnieniem o nichPozory, pamiętaj o nich, to przed nimi się obroniszTo przed nimi się obroniszRef.