Florence & The Machine: Spectrum

Gdy przybyliśmy tu po raz pierwszy,
Byliśmy chłodni i byliśmy przejrzyści
Bez kolorów na naszej skórze
Byliśmy lekcy i cieniutcy jak papier
I gdy pierwszy raz przybyliśmy tu,
Byliśmy chłodni i przejrzyści
Bez koloru na naszej skórze
Dopóki nie wypuściłeś widma

Wypowiedz me imię,
A każdy kolor rozbłyśnie
Świecimy
I już nigdy nie będziemy się bać.

Wypowiedz me imię!
Tak jak każdy kolor rozbłyska
Świecimy!
I już nigdy nie będziemy się bać...
Powiedz me imię!
Jak każdy kolor rozbłyska
Świecimy!
I już nigdy nie będziemy się bać...

I gdy przyjdziemy po Ciebie
Będziemy cali ubrani w błękit
Z oceanem w naszych ramionach
Całując oczy i całując dłonie
I gdy nadejdzie czas na modlitwę
Będziemy cali ubrani w szarość
Z metalem na naszych językach
I srebrem w naszych płucach

Wypowiedz me imię,
A każdy kolor rozbłyśnie
Świecimy
I nigdy już nie będziemy się bać.

Wypowiedz me imię!
Tak jak każdy kolor rozbłyska
Świecimy!
I już nigdy nie będziemy się bać...
Wypowiedz me imię!
Jak każdy kolor rozbłyska
Świecimy!
I już nigdy nie będziemy się bać

I gdy wrócimy będziemy cali ubrani w czerń
I wykrzyczysz na głos nasze imiona
I nie będziemy jeść ani spać
Wywleczemy ciała z ich grobów
Więc wypowiedz me imię
I każdy kolor rozbłyska
Świecimy
I nigdy już nie będziemy się bać
Wypowiedz me imię
Jak każdy kolor rozbłyska

Wypowiedz me imię!
Tak jak każdy kolor rozbłyska
Świecimy!
I już nigdy nie będziemy się bać...
Wypowiedz me imię!
Jak każdy kolor rozbłyska
Świecimy!
I już nigdy nie będziemy się bać

Wypowiedz me imię!
Świecimy!
Wypowiedz me imię!
Wypowiedz me imię!
I już nigdy nie będziemy się bać!