Foevades: Night Symphony

Księżyc opada,
twoja twarz wydaje się być rozmyta.
Czas się skończył,
nie więcej win do zniesienia.

Dlaczego tu jestem?
Co to za miejsce?
Jak zdołałem się tu dostać?

Dym z papierosów
rzuca cień.
Wyjątkowo surrealistyczny,
jak twoja twarz.

Zapach perfum nieubłaganie unosi się w powietrzu,
właśnie tu była
nosi twoje ubrania.
Czy to byłaś ty, moja droga?

Przechodzę obok
Wszystkie te dni, które zmarnowałem
są takie zużyte.
Z masek, które testowałem.
Księżyc opada
twoja twarz jest tak bardzo rozmyta.
Czas się skończył,
nie więcej win do zniesienia.

Przechodzę obok
Wszystkie te dni, które zmarnowałem
są takie zużyte.
Z masek, które testowałem.
Księżyc opada
twoja twarz jest tak bardzo rozmyta.
Czas się skończył,
nie więcej win do zniesienia.

Cienie wirują w tańcu
pozostając na podłodze.
Nic nie wygląda,
tak już powinno pozostać.

Obca twarz,
bardziej osobliwe sygnały.
Nie ma ucieczki
Zegar wybija północ

Dowiem się
Kiedy duchy dudnią
Kim byłem
Kim byłem przed tym wszystkim