Grammatik: Pod presj

Zawsze byłem w stanie wytrzymywać presjePo latach myślę, że jestem w stanie już niewiele więcejDać siebie pod naciskiem, gram ostro na stole leży przecież nasze życieNiewiele trzeba żeby zabrali Ci dziewictwo dostałem team urzędników którzy planują przyszłośćNowe niewolnictwo musisz mieć na ten papier,Który pan Józef co miesiąc wręcza Ci w łapęMoje serce wspiera pracą burłaka korporacjęJa nie umiem moja głowa reaguje strachemZamykam się jak sklepy na zlot możnych politykiCzuję nic nic nie chcę mam i tak dużo więcejMógłbym śpiewać, oglądać chmury na wspak jak DandyZ hersztejem motyków w bandyWolę tak, po co mi ciało z siłowniŻaden Win Diesel bardziej typ z tefen hawking miniJak moris z klasą by postawić sobie pomnikWłasnymi rękoma od słońca spalić oczyGłupi idealista z zimnym sercem pełen dumyMiliard pomysłów jak ignorantów wkurzyćJakość jak audycje leksa w radioPodpisz tą kartę, jesteś z nami powiedz ze mną Evviva L'arte!!Zawsze byłem w stanie wytrzymywać presjePo latach myślę, że jestem w stanie już niewiele więcejDać siebie pod naciskiem, gram ostro na stole leży przecież nasze życieTo powtórka z rozrywki znowu patrzą mi na ręcePanowie zza biurek dbający o moje szczęścieZ każdym dniem bardziej brany pod lupęSwoim głupim gadaniem małolat może przynieść zgubęWiele lat pracowałem na to, co mam terazA ktoś bezczelnie próbuje mi to odebraćMarzenia zdeptać, kłamstwami nakarmić głowęTo tak jakbym w tym wyścigu stanowił problemPrzecież jestem tylko głosem niemego tłumuObserwator życia kieruję się siłą rozumuWidzę rzeczy, których ktoś nie stara się dostrzecOtwarte oczy chodzi o to by widzieć ostrzejByć w tym miejscu traktuj jak przetrwanieIdeały na skutek wpływów odchodzą w niepamięćRównowaga zachwiana w sercu żal, ale do kogo?Do siebie czy do ludzi, którzy mają mnie za logo?Staram się zrozumieć tych mądrzejszych ode mnieJednak zawsze brak wniosków, tracę czas nadaremnieChce upiększać obraz tak dawno zachwianyNieraz wbrew sobie, lecz wciąż z nadzieją na zmianyMam ułożone życie, które daje mi wytchnienieMnóstwo wyrzeczeń, zawsze spokojnie nigdy na siłęSam na sam w czterech ścianach kontemplując chwilęMyśli tysiąc jak zabić niechęć, która w innych żyjeZwracam się ku górze, lecz nie po to by błagaćBóg pomoże naprawić to, co da się poskładaćCzasem łudzę się, lecz to słabość każdego Nie chcę naprawiać świata chcę widzieć coś pozytywnegoWiesz celem jest spokój tak by pisać bez ciśnieńOpuścić cele kłopotów w sanktuarium w blokuJesienne liście za oknem deszcz, zwykłe życieJa patrzę w szybę nad kartką z długopisemUłożyłem sobie plan realizując swój udziałJeden z elementów kosmicznych równańPisanie jest moim powietrzem, wypełnia przestrzeńChociaż ekonomia krzyczy porzuć te wierszeA jeśli przyjdą zlicytować dom, w którym mieszkaszBagnet na broń najważniejsza jest poezja!!