Jongmen: Dary losu (ft. AK47)

Idę doliną, gdzie zło nie jest nowiną
Wartości giną, śmierdzi padliną
Na streecie miłość dawno zabiła jebana chciwość tu
Od warszawskich chodników po …
Znów przypominam sobie co mnie ukształtowało
Że nie sra się do michy
Jak podcina się gałąź
Nie raz serce się wyrywało z tego świata
Pamiętam śmierć przyjaciela za małolata
Pamiętam łzy matki, jak pierwszą solówę
Widziałem jak rozmieniali się za złotówę
Ludzie w ciągłej obłudzie
Nieustanny stres
Odcisk pałki, ściska kajdan, tak strzelał pies
Pamiętam jak pierwszą miłości pierwszy seks
Wszystko co zgniłe we mnie, wszystko co złe
Dzieciak, pierwszy narkotyki, alko
Jedyne uzależnienie od muzyki – mam to!

[AK47:]
Nie wiesz sam co chcesz w życiu robić
A byś chciał, tak wysoko, ponad chmury się wznosić
Uziemią cię padlinożercy, my jesteśmy padliną
Przestań żyć płytko chwilą
Zrozum co oznacza żyć nią zyjąc
Poza nią myśląc
Opowiem, mimo ze zajęty jestem nieco
Lec przez to że Jongmen przyjacielem mym to lecą
Słowa jak naboje w twoją stronę
Do ciebie Po krótce odniosę
Do przyziemnego świata bez wartości
W Przyziemnym światem iluzja, którą dostrzegasz w nicości
Przez pryzmat tego co serwuje system
Nie starcza lecz ciężko dostrzec w tym sens

[AK47:]
A świat który widzisz upadnie
Wraz zanim znajdziesz się na dnie
Dzięki bogu
Bo zajdziesz znacznie wyżej i prędzej niż zaczniesz to pojmować
Co mam na myśli – wysil się i odnajdź sens
A poczujesz w głębi siebie machinę
Jak co rusz przez tę chwilę
To mile sa do pokonania
Czujesz?
Spokojnie przyjdzie to z czasem
Ze zaczniesz przejmować się jutrem na zasadzie
kreowania go, wiedząc, że wiele dobrego
czeka, otwierając czaszę serca przy dźwiękach solfeggio
…
I tak wszyscy spotkamy sie w ogrodzie Edenu
Piękni i czyści
Nie wiesz sam co chciałbyś w życiu robić
A byś chciał, tak wysoko, ponad chmury się wznosić
Uziemią cię padlinożercy, my jesteśmy padliną
Przestań żyć płytko chwilą
Zrozum co oznacza żyć nią zyjąc
Poza nią żyjąc