Kazik: Krzes

Zaczęło się wszystko,Gdy z domu mnie wzięliI w celi śmierci zamknęliWięc powtórzyć wam chcę:Jestem prawie niewinny, nieŚmierć nie przeraża mniePrzedmioty tłem się stałyBezkształtem zabijałyPodejmę ten wysiłekOstatni zjem posiłekPrzyprawia mnie o mdłościMięso z dodatkiem kościI twarz Jezusa w zupieWytrzeszcza oczy trupieA krzesło łaski już czekaI czuję jak głowa mi pękaI tęsknię za tą chwiląGdy test na prawdę skończy sięZa oko oko, ząb za ząbNikt mi nie zajrzy w duszy głąbŚmierć nie przeraża mnieChcę zapamiętać każdy znakChoć jej szczególnych znaków brakBo pustka nie ma blizn i ranSkłada się z zimnych, czarnych ścianGdzie mi przenika dreszczem karkDotknięcie nierealnych wargDotknięcie lodowatych, zbielałych wargWciąż słyszę różne historieO tym jak się Chrystus narodziłW stajni, potem skonał na krzyżu,By zbawić biedaków i cały światTen gość z zawodu cieślą byłOpowiadają mi jak żył i jak w kłopoty wpadłGdy prawą ręką wkłuwałem złoW tatuaż jej siostry lewejŻaden z palców nie protestowałA przynajmniej ja nic o tym nie wiemGdzieś tam na niebie wysokoLśni Boga tron szczerozłotyU stóp ma arkę przymierzaLosem świata może kierować samNa moim tronie z prądem drutZamienia ciało w popiół, w brudDziś Bogu szansę damNa krześle łaski zasiadamDrut nagą głowę oplataJestem jak ćma,Która szuka szczęścia w ogniu,Co w proch zmieni jąGdy ciało się zaczyna tlićTo śmierć schronieniem może byćPerfidną z bólem grąChoć dłoń mordercza jest podłaTa druga mogła być dobraObrączkę na niej nosiłemNarzędziem tortur ból dławiłemA krzesło łaski już czekaI czuję jak głowa mi płonieI tęsknię za tą chwiląGdy mierzenie prawdy skończy sięZa oko oko, ząb za ząbNiech zamiast czasu płynie prądŚmierć nie przeraża mnieA krzesło łaski już płonieI czuję jak głowa się jarzyI czekam wciąż z nadzieją,Że ważenie prawdy skończy sięZa oko oko, ząb za ząbNiech zamiast krwi popłynie prądŚmierć nie przeraża mnieA krzesło łaski się jarzyI czuję jak głowa mi dymiI czekam niecierpliwieŻe spojrzenia wrogie odwrócą sięZa oko oko, to wasz błądNic mi nie udowodnił sądA jednak skazał mnieA krzesło łaski już dymiI czuję jak głowa topniejePrzestańcie prawdą żonglowaćNiech te relacje skończą sięZa kłamstwo kłamstwo, fakt za faktWszystko stracone już i takŚmierć nie przeraża mnieA krzesło łaski topniejeA krew w tętnicach zawrzałaAch jak ich rozczarowałemGdy w sprawiedliwość bawili sięZa dobro dobro, zło za złoWyznałem całą prawdę boŚmierć nie przeraża mnieA krzesło łaski już czekaI czuję jak głowa mi płonieI tęsknię za tą chwiląGdy wreszcie wrabiać przestaną mnieZa życie życie, fakt za faktDojść nie zdołacie, bo i jak?Czy kłamię wciąż czy nie...A krzesło łaski już czekaI czuję jak głowa mi pękaI tęsknię za tą chwiląGdy skończy się na prawdę testZa oko oko, ząb za ząbPrzeraża popełniony błądTo kłamstwo prawdą jest!