Labrinth: Jealous

Zazdroszczę kiedy deszcz
Po Twojej skórze mknie
Bo bliżej jest niż dłonie me
On szczęście ma, ja nie
Zazdroszczę kiedy wiatr
Ubranie wzruszy Twe
I bliżej jest niż cień Twój
Wiatr szczęście ma, ja nie

To dla Ciebie chciałem żyć
Świat swój oddać Ci
I wyznałem, gdy odeszłaś
Wybaczać nie mam nic
Lecz myślałem wciąż, że wrócisz, powiesz - że to było jak
Serc łamań głupi żart
I trudno jest mi znieść, w zazdrości mówiąc, że
W twym szczęściu nie ma mnie

Zazdroszczę nocy tych
Bez Ciebie, ramion Twych
Któż zaznał wtedy szczęścia w nich
Och zazdroszczę nocy tych
Bo miłość miałem tu
Wciąż zazdroszczę jej
Z innym dzieli szczęście swe
A ja wciąż zazdroszczę jej

To dla Ciebie chciałem żyć
Świat swój oddać Ci
I wyznałem, gdy odeszłaś
Wybaczać nie mam nic
Lecz myślałem wciąż, że wrócisz, powiesz - że to było jak
Serc łamań głupi żart
I trudno jest mi znieść, w zazdrości mówiąc, że
W twym szczęściu nie ma mnie

Niczym piasek, widzę
Jak mi z rąk wymykasz się
O, kiedy umrę tu któregoś dnia
Bo za uśmiechem tym był tylko płacz

Dla Ciebie chciałem żyć
Świat swój oddać Ci
I wyznałem, gdy odeszłaś
Wybaczać nie mam nic
Lecz myślałem wciąż, że wrócisz, powiesz - że to było jak
Serc łamań głupi żart
I trudno jest mi znieść, w zazdrości mówiąc, że
W twym szczęściu nie ma mnie

I-i-i trudno jest mi znieść, w zazdrości mówiąc, że
W twym szczęściu nie ma mnie