Linkin Park: Burn it down

Znów zamyka się cykl
Eksplozje wstrząsają nieboskłonem
Akurat to, czego trzeba ci
Nie może zostać odnalezione
A ty czekałeś tam, na zakręcie
By powiedzieć mi co będzie

Wznosimy swe budowle
By za chwilę w gruzy rozwalić
Wznosimy swe budowle
By za chwilę je podpalić
Niecierpliwie czekamy
Aż zostaną dymiące zgliszcza

Skłóciły się ze sobą barwy
Podczas gdy płomienie
Wspinały się ku chmurom
Choć chciałem to naprawić
Nie miałem siły powstrzymać ich
Przed zerwaniem ich w dół
A ty byłeś tam na zakręcie
Od blasku płomieni jaśniejąc
I ja byłem też na tym zakręcie
By opowiedzieć ci o tym co będzie

Wznosimy swe budowle
By za chwilę w gruzy rozwalić
Wznosimy swe budowle
By za chwilę je podpalić
Niecierpliwie czekamy
Aż zostaną dymiące zgliszcza

Ty mi przytakiwałeś
Wznosiłeś wysoko mnie
A ja wierzyłem
Gdy mówiłeś kłamstwa te
W zabawie byłem żołnierzem
Ty byłeś królem wspaniałym
Spychałeś na dno
Gdy pierścień twój całowałem
Straciłeś ten sygnet
Lecz korona na głowie jaśnieje
Ja pomogłem ci się odbudować
Ty zawiodłeś moje nadzieje
Więc kiedy w końcu upadniesz
Będzie to moja kolej
Bym wpatrzony mógł ochłonąć
W blasku pożogi twojej
A ty czekałeś tam, na zakręcie
By powiedzieć mi co będzie

Wznosimy swe budowle
By za chwilę w gruzy rozwalić
Wznosimy swe budowle
By za chwilę je podpalić
Niecierpliwie czekamy
Aż zostaną dymiące zgliszcza

Kiedy w końcu upadniesz
Będzie to moja kolej
Bym wpatrzony mógł ochłonąć
W blasku pożogi twojej
Niecierpliwie czekamy
Aż zostaną dymiące zgliszcza