Linkin Park: Up From The Bottom

Czuję się, jakbym traciła oddech
Czuję, że mi kończy się powietrze
Tkwię tutaj wewnątrz, gapiąc się w sufit
Który wzniosłeś, by mnie przytłoczyć,
przytłoczyć, przytłoczyć, przytłoczyć

Budząc się bez imienia
Otwieram oczy, wiedząc, że nic nie jest takie samo
Krążąc wokół odpływu
Zdaję sobie sprawę, że nie ma nikogo innego, kogo by można winić

Zostawiasz mnie, czekając tutaj, tak daleko na dole
Patrzącą w górę od dołu, od dołu
Próbuję uciec, ale nie ma dokąd
Patrząc w górę od dołu, od dołu

Za każdym razem trzymam pięść w kieszeni
Wstrzymuję oddech, dopóki nie zsinieję
Czuję się jak nóż wbity głęboko w oczodół
Najeżona słucham ciebie, ciebie, ciebie, ciebie, ciebie

Budząc się bez imienia
Otwieram oczy
Wiedząc, że nic się nie zmieni
Krążąc wokół odpływu
Zdaję sobie sprawę, że nie ma nikogo innego, kogo by można winić

Każesz mi czekać tu, na dole
Patrzącą w górę od dołu, od dołu
Próbuję uciec, ale nie ma dokąd
Patrząc w górę od dołu, od dołu

Wychodzą wszyscy, nadchodzi ten diabeł
Truciznę ma na ustach, nic nie znaczą jego słowa
Zimny jak szczyt góry, ojciec go nigdy nie kochał
Mama mówiła, że jest zły tyle razy, żeby dotarło
Wychodzą wszyscy, nadchodzi ten diabeł
Obieca Ci świat, lecz blefuje zawsze
Zanim pojmiesz, że tkwisz w pułapce
Zniknął jak duch, już ruszył w drogę

Każesz mi czekać tu, na dole
Patrzącą w górę od dołu, od dołu
Próbuję uciec, ale nie ma dokąd
Patrząc od dołu, muszę się stąd wydostać
Muszę się stąd wydostać, od dołu