Owl City: Fireflies

Nie uwierzyłbyś własnym oczom,
Gdyby dziesięć milionów świetlików
Rozjaśniło świat kiedy zapadam w sen.

Ponieważ one wypełniają przestworza,
I pozostawiają wszędzie łezki,
Mógłbyś pomyśleć, że jestem prymitywny,
Lecz po prostu stałbym i gapił się.

Chciałbym przekonać się sam,
Że planeta Ziemia obraca się powoli.
Trudno to wyznać, lecz wolałbym pozostać
Rozbudzony kiedy śpię,
Bo nic nie jest takie, na jakie wygląda.

Ponieważ otrzymałem tysiąc uścisków
Od dziesięciu tysięcy świetlików,
Gdy próbowały mnie nauczyć tańczyć.

Foxtrot nad moją głową,
Sockhop pod moim łóżkiem,
Kula dyskotekowa trzyma się na nitce.

Chciałbym przekonać się sam,
Że planeta Ziemia obraca się powoli.
Trudno to wyznać, lecz wolałbym pozostać
Rozbudzony kiedy śpię,
Bo nic nie jest takie, na jakie wygląda
Gdy zapadam w sen...

Zostaw moje drzwi uchylone
(proszę, zabierz mnie daleko stąd)
Bo czuję się jakbym cierpiał na bezsenność
(proszę, zabierz mnie daleko stąd)
Dlaczego męczę się liczeniem owiec
(proszę, zabierz mnie daleko stąd)
Gdy jestem zbyt zmęczony, by zasnąć?

Dla dziesięciu milinów robaczków świętojańskich.
Jestem dziwny, bo nienawidzę pożegnań,
Mam załzawione oczy, gdy się żegnają.

Lecz dowiem się, gdzie jest kilka z nich,
Jeśli moje sny staną się naprawdę dziwaczne,
Bo ocaliłem ich trochę i trzymam je w słoiku.

Chciałbym przekonać się sam,
Że planeta Ziemia obraca się powoli.
Trudno to wyznać, lecz wolałbym pozostać
Rozbudzony kiedy śpię,
Bo nic nie jest takie, na jakie wygląda
Gdy zapadam w sen...

Chciałbym przekonać się sam,
Że planeta Ziemia obraca się powoli.
Trudno to wyznać, lecz wolałbym pozostać
Rozbudzony kiedy śpię,
Bo nic nie jest takie, na jakie wygląda
Gdy zapadam w sen...


Chciałbym przekonać się sam,
Że planeta Ziemia obraca się powoli.
Trudno to wyznać, lecz wolałbym pozostać
Rozbudzony kiedy śpię,
Bo nic nie jest takie, na jakie wygląda
Ponieważ moje sny pękają w szwach.