PIH: Przyjaciele

Słów na usta nie ciśnie się zbyt wieleCo mam powiedzieć, naprawdę nie wiemPoza tym, że byłeś moim przyjacielemHa ha ha, byłeś moim przyjacielemSłów na usta nie ciśnie się zbyt wieleCo mam powiedzieć, naprawdę nie wiemPoza tym, że byłeś moim przyjacielemHa ha ha, lojalność, lojalnośćSpójrz na świat, tysiące zalet i wadJak niedopałek pod butem ginie każda chwilaKiedy los deptał po piętach, tak, byłem jak bratDziś rodzinę tą przeklinaszWspomnienia jak oblazłe z farby drzwiA tamte dni jak światło starej żarówkiRdzawe zacieki i odrapany tynkTo przyjaźń? może lepiej o tym nie mówmyTe słowa chrzęszczą jak szkło pod podeszwąTrzeszczą, chuj z tym, jebać to zresztąMam swój zamknięty świat, z własnym OlimpemTy zakłamaną twarz w stylu z deszczu pod rynnęPłaczesz, narzekasz, ale nie chodzisz głodnyZawsze wiesz, z której strony posmarować chleb czymś dobrymJa, chociaż spłukany to, przyłóż do ranyZiomkiem przyjaźń, widziałem oka kątem, za horyzontemSłów na usta nie ciśnie się zbyt wieleCo mam powiedzieć, naprawdę nie wiemPoza tym, że byłeś moim przyjacielemByłeś moim przyjacielemSłów na usta nie ciśnie się zbyt wieleCo mam powiedzieć, naprawdę nie wiemPoza tym, że byłeś moim przyjacielemSprzedałeś przyjaźń, rozumiesz?Co by się stało, gdyby się nie stało to, co się stałoNieważne, już zawsze będziesz, jest nie haloIdź stąd spokój, nie dotrzymasz krokuChcę zatopić cię w smutnym bursztynie wzroku jużNiech osiądzie kurz, nie za twoje zdrowieZabiłem cię w sercu, ale olałem żałobęNie będę słów żałował jak ci coś się przydarzyNie poznasz prawdy nawet gdy usiądzie ci na twarzyZdeformowane drzewo podlewane kłamstwamiCzytaj między słowami i nie licz na litość dziśPodam ci rękę, ale policzę palceW walce gałęzie wykręciły fałsz i chciwośćPrzeszły cię ciarki? spędził sen z powiek omen?Uczucie kiedy ktoś chodzi po twoim grobieZerwij się o świcie na ustach z niemym krzykiemCzłowiek zrodzony tylko w twojej głowieSłów na usta nie ciśnie się zbyt wieleCo mam powiedzieć, naprawdę nie wiem, rozumiesz?Poza tym, że byłeś moim przyjacielemByłeś moim przyjacielemSłów na usta nie ciśnie się zbyt wieleCo mam powiedzieć, naprawdę nie wiemPoza tym, że byłeś moim przyjacielemHa ha ha, pieprzyć melanżePrzed nami morze wódki do przepłynięcia byłoLegion suk, które chciały miłośćNiejeden melanżTo przeszłość, nigdy przyszłość, powodów milionJak kropli deszczu na szybie, gdy siąpi znówKażda jest jak dopływ, tworzą goryczy nurtNa pięciolinii czoła gra lód i chłód nutNigdy więcej już, twój wróg, to mój wrógNigdy więcej już, nigdy więcej jużNigdy więcej już, nigdy więcej jużNigdy więcej już, nigdy więcej jużTwój wróg to mój wrógNigdy więcej już, nigdy więcej jużNigdy więcej już, nigdy więcej jużNigdy więcej już, twój wróg to mój wrógNigdy więcej już, twój wróg to mój wróg