PIH: Wersy noc

Jak król w królestwie cieni ja i mój pokójTkwię w ćwierć niej skąpany w pół mrokuCzuję więź z kartką, to jest to miejsce[?] nitka atramentu pulsuje jak tętnicaWędrówka bez granic, w podróż ze światemJa sam na sam ze sobą i mój chory imperatywRytm przypływu i odpływu ciszy i nie ciszyMiędzy nami rytm słów odstępów między słowamiSłyszysz ten szum? kartki lecą w nieznaneWyrzucam wersy jak przypływ na plażę faleOddycham tym powietrzem, dawało mi siłę jak dotądNa karku czuję lekką bryzę, chłód pod stopąBez stresu, złych intencji, spięćBliscy wyrywają się śmierci, wychodzą ze zdjęćBez łez na policzkach, ich oczy się nie smucąNie mają sinych twarzy ludzi, którzy już nie wrócąDzięki niemu żyję, to cały świat mójBez niego jak miłość, bez czułości, litośćBez ramion, które koją bólJak litość bez ramion, które koją ból...Przemyślenia......Prawdziwość emocji......Niekończąca się historia......Kolejne wersy piszę nocą......Przemyślenia......Prawdziwość emocji......Te rzeczy pokazują mi sens życia...Paranoja trzyma w szponach, nigdy nie puszczałaGdy nawijam na ulicach widzę martwe ciałaZawieszony w próżni, poza czasemStany świadomości pozbawione sennych marzeńRozdziera słów cisza bez werbla na razNade mną ciąży milczenie miliona gwiazdDziecko miasta lewą nogą wstaje, stawia krokDziecko miasta to mój wewnętrzny mrokWidzę lśnienie oczu zanim popłyną łzyCzuję przeklęty wir poprzednich dniPalcem po zaparowanej szybie piszę o tym w co wierzęJadem się zatruwam litera po literzeOprowadzam cię po pustej łupinie marzeniaWidzę dźwięki, słyszę kształty, dotykam wspomnieniaHistorie przemilczane, zmięte, skreśloneKrwiste cumulusy, myśli przez szept rozrzucone...Przemyślenia......Prawdziwość emocji......Niekończąca się historia......Kolejne wersy piszę nocą......Przemyślenia......Prawdziwość emocji......Te rzeczy pokazują mi sens życia...Kiedy się śmieję, kiedy płaczę i jest mi wszystko jednoSłowa dla mnie wtedy są tym czym dla złodzieja ciemnośćOd serca daję siebie, płynę ku bratnim sercomMimo że życie karmiło mnie zatrutą piersiąJa i moi przyjaciele, dziś możemy wszystkoNa chwilę staram się przestać być defetystąMarzenia przeszły zgorzknienia, lecz dziś na serioZostawiam dom PLN'ków, cała noc przede mnąPłoszę sen, już obserwuję miasto z lotu ptakaZapisana strona to myśli żeglugi mapaOsiedle śpi, mrok nad każdym blokiemMgła pociera twarz o szyby okienZamykam oczy, w ciemności widzę zarys planuOd razu powieki kaleczy światło tamtych dniSpisano historię bezpowrotnych chwilWsuwam niczym list pod twoje drzwi...Przemyślenia......Prawdziwość emocji......Niekończąca się historia......Kolejne wersy piszę nocą......Przemyślenia......Prawdziwość emocji......Te rzeczy pokazują mi sens życia...