Sokół: Jednorazowo

Obudziłem się w jednorazowym domu
Z jednorazową tobą u swego boku
I nie wiem po chuj ci dałem
Ten jednorazowy numer telefonu
Miałem nie dawać go nikomu
Jednorazowa myśl uderzyła mi do głowy
Że sam jestem tylko raz jednorazowy
Świat jak chusteczka - smarkasz, gnieciesz i wypieprzasz
Jak granat, z którego poszła już zawleczka
To wszystko działa tylko raz, nie płacz
Wytrzyj twarz dziewczyno, to jednorazowa miłość
Jeśli jesteś starej daty możesz nie zrozumieć
To jak buty do trumny z papierową podeszwą
Jednorazowy kubek kawy i idę na zewnątrz
Jednorazowy moment, który idzie w przeszłość
Jednorazowa ty, jednorazowo ja
Jednorazowy świat, jednorazowa gra
Jednorazowo budzę się przy tobie i zasypiam
To element jednorazowego życia
Jak numerek na poczcie dla ciebie dziś wymyślam
Jednorazowe imię tak jak jednodniowa ksywka
Niejeden raz to życie zdusić figla może
Pierwszy i ostatni raz ja od ciebie wychodzę
Przechodzę przez ulicę, widzę na dłoniach twój brokat
W głowie wciąż słyszę jednorazowe kocham...
Tak, tak ten jedyny raz
Tak, tak, tak to byłam ja
Poszukując swego miejsca
Gdzie być może znajdę fragment szczęścia
Tak, tak pomyliłam czas
Przez chwilę wierząc w nas
To wszystko miałam
wiedzieć
Teraz jaka jestem wcale nie wiem
W jednorazowej scenerii bez żadnych zbędnych fanaberii
Bez histerii, tylko raz chodŹ dzisiaj masz swój czas
BądŹ mą jednorazową narzeczoną
Bon ton zostaw za sobą
BądŹ nią do czasu aż świece spłoną
To jednorazowa rozmowa
, obca osoba
Której słowa przemijają, szkoda
Myśli zostają reszta znika
Czekaj, czekaj Gosia czy Dominika
Nie, nie wnikam, to tylko raz więc co to za różnica
Tylko raz to wszystko jednorazowe zjawisko
Wszystko czysto hermetycznie, w kit
Że niby jest ślicznie, taki mit nie
Plastycznie formowany sztucznie
Lecz spryt polega na tym by go zużyć i móc uciec
To nie głupie nie, lecz jakie to ma przełożenie
Wszystko jest jednorazowe, jednorazowe spojrzenie
W którym smutek jest proszący o przebaczenie
Za to, że jednorazowe co jest to traci znaczenie
Tak, tak ten jedyny raz
Tak, tak, tak to byłam ja
Poszukując swego miejsca
Gdzie być może znajdę fragment szczęścia
Tak, tak pomyliłam czas
Przez chwilę wierząc w nas
To wszystko miałam wiedzieć
Teraz jaka jestem wcale nie wiem
A może spotkasz mnie, co jednorazowe jest
Przeznaczeniem naszym stanie się
Rzeczywistość łaskawa będzie
Więc choć widzę swoją twarz
Ze wstydem skrytą w dłoniach
Nadal chcę żyć z przekonaniem
Że co robię jest poszukiwaniem...
Poszukiwaniem ciebie, siebie...nas
O tak to było