Sokół: Nie udaj

Nie udaję, staję się coraz starszym zahajemNie świruję, coraz gorzej się czuję jak balujęNie ściemniam, dziś spełniam się w kręgach, hej przygodoNigdy nie tnę, staram się stawiać czoła kłopotomNie udaję, na swoim staję, rozwijam się dalejNie świruję, pracuję, w pracy się realizujęNie ściemniam, czasem jestem aż do bólu szczeryAle nie tnę, chodzi o przełamanie barieryNie udaję, rap jest moim naturalnym hajemNie świruję, rymuję, jak sam się w tym odnajdujęNie ściemniam, to co czuję opisuję w tekstachNie tnę, piszę rymy pod gotową pętlęNie udaję, jestem ZIP'em, mam swoje zwyczajeNie świruję, bo mi to jakoś nie imponujeNie ściemniam, bo ściemnia tylko osoba pazernaW chuja nie tnę, cięcie w chuja uważam za wredne[x2]Nie udaję, żyję tu dla siebie nie dla masNie świruję, bo nie pozwala na to nawet czasNie ściemniam, bo takie były zawsze założeniaNie tnę, cała reszta jest bez znaczeniaNie udaję, nie jestem gangsterem ani mordercąNie świruję, nie jestem też prawą osobą świętąNie ściemniam, próbuję wciąż rozwinąć grubo prostoNie tnę, bo nie interesuje mnie dziadostwoNie udaję, nie lubię psów i nie sprzedajęNie świruję, płacę tutaj podatki legalnieNie ściemniam, swoich przyjaciół nigdy nie zostawięNie tnę, nie ma ich zbyt wielu w tej zabawieNie udaję, pomogę ci jak jesteś mym wspólasemNie świruję, nie jestem tutaj żadnym CaritasemNie ściemniam, czuję, że sukces wkurwia innych czasemNie tnę, żyję sobie jak lubię i nie wadzęNie udaję, mam kobietę, którą bardzo cenięNie świruję, bez niej bym był innym człowiekiemNie ściemniam, mogłem być do dziś jednym z tysiącaNie tnę, którzy w swoim życiu nie chcą słońca[x2]Nie udaję, żyję tu dla siebie nie dla masNie świruję, bo nie pozwala na to nawet czasNie ściemniam, bo takie były zawsze założeniaNie tnę, cała reszta jest bez znaczenia