T-Raperzy znad Wisły: Balladyna

Drogie dziatki, chcemy streścićCo Słowacki Julek zmieściłW "Balladynie", lecz nim wątekSnuć rozpoczniem, na początekUjawnimy bohaterów,Co u zdarzeń stoją sterów.Jest królowa więc Goplana -(Nimfa w Grabcu zakochana)Wspomagają ją w jej gierkachDuszki: Chochlik oraz Skierka.Grabiec jest, wspomniany wyżej,Choć w hierarchii stoi niżej,Bo zwyczajny to parobekKtóry upodobał sobieCórkę Wdowy, Balladynę,Co za siostrę ma Alinę.Mamy też Kirkora - to graf,Jest Pustelnik, co autografPopiel III ma (koronyKról przez brata pozbawiony).Jest też postać Fon Kostryna,Szefa straży, czas zaczynać.Kirkor pyta się PopielaZ kim małżeństwo ma zawierać.Popiel wiedząc ile bruduJest w pałacach, dziewczę z luduRadzi mu, a Skierka sprawia,że się graf u Wdowy zjawia.I tu kłopot się zaczyna,Która lepsza z dwóch dziewczyna?Za podszeptem Skierki WdowaChce rozstrzygnąć to w zawodach.Ta co pierwsza malin dzbanekZbierze, ta założy wianek.Chochlik zaś po bagnach wodziGrabca, aby mu przeszkodzićW napotkaniu Balladyny,Bezskutecznie, z tej przyczynyW wierzbę zmienia go Goplana.Pod tą wierzbą wnet zadźganaMa Alina być przez siostrę.Konsekwencje tego prosteZ grafem ślub. Lecz co oznaczaNie mająca wywabiaczaKrwawa plama w czoła centrum?Popiel rzekł jej: "Plamę tę tuZlikwidować tylko możeTwoja siostra!" Wielki Boże!Podsłuchawszy ich Fon KostrynPoznał sekret ten doniosłyBalladyny, swojej pani,Więc zostali kochankami.Cementuje ich uczucieWspólna akcja i zakłucieOd Kirkora wysłannika,Co w lojalność jej miał wnikać.Kirkor, co na wojnę ruszyłW międzyczasie natarł uszuTemu, co Popiela tron skradłI z tą wieścią wysłał gońca.Lecz Popiela już na cacyPowiesili sprawcy jacyś.Grabiec, co odzyskał postać,Chce dzwonkowym królem zostaćA Goplana, by go zdobyć,Czyni króla zeń i zdobiSkroń cudowną mu koronąLecha (z dawna zagubionąPrzez Popiela Pustelnika),A w następstwie to wynika,Że gdy na Kirkora dworzeGrabiec zjawia się, to nożemBalladyna go zarzyna,A za sprawę Fon KostrynaKirkor kończy bitwę klęską,A sam ginie. Lecz zwycięstwoKostryn uczci sobie w niebieZ racji trutki, co miał w chlebie.Wieńczy zdarzeń ciąg ponuryZejście Wdowy (przez tortury).Tego to już było nadto,Stąd też zaraz potem z matkąBalladyna się spotkała,Gdyż piorunem oberwała.Nic już nie ma do dodania -Pora zasiąść do czytania.Balladyna! Balladyna!To klasyczny już kryminał