Telephone: Cendrillon

Kopciuszek, w dwudzieste urodziny
Jest najpiękniejszą z dziewczynek.
Jej ukochany,
Książę z Bajki
Berze ją w swoim białym koniu.
Czas staje w miejscu.
W jego złotym pałacu,
By nie widzieć jak wstaje kolejny dzień,
Przymyka powieki odlatuje w swoje sny.
Odlatuje, piękna bajeczka
Odlatuje, piękna bajeczka

Kopciuszek, w trzydzieste urodziny
Jest najsmutniejszą z mam.
Piękny Książę spierdolił,
Z inną Piękną Księżniczką.
Widziała jego białe sto koni
Zabierające jej dzieci w siną dal.

Zaczyna chlać,
Włóczy się po barach,
Tańcząc z kacem
Sprzedaje się pod latarnią
I odlatuje, piękna bajeczka
I odlatuje, piękna bajeczka

Dekada tego życia
Zmieniła ją w ćpunkę.
W nieskończonym zobojętnieniu
Kopciuszek widzi swój koniec.
Światła tańczą
nad ambulansem.
A ona zabija swoją ostatnią szansę,
Już nic nie ma znaczenia
I odlatuje.

Koniec bajki


Ojcze nasz wielowiekowy,
Czy aby postarałeś się najlepiej jak mogłeś?
Bo tak na Ziemi jak i w niebiosach
Twoje aniołki nie lubią się starzeć.