Xandria: Stardust

To moja ostatnia transmisja, moje ostateczne pozdrowienie
Odliczam do zapłony, ostatni raz powstaję
Myślę o wszystkich gwiazdach,dla mnie nigdy nie było ich wystarczająco dużo
Ich rozkoszne zimno jest moim środkiem aby znaleźć siebie

Tęsknię, wzdycham, czekam aby iść

Wracam tam gdzie nieba będą zawsze brać mnie
W dół, tutaj w tym więzieniu będę złamana
Daleko od tego, jest tam miejsce,do którego należę
Idę do domu

Ta wielka czarna nicość wzywa mnie
Echo głosów z miejsca, gdzie podróżowałam
Żyję w wygnaniu
Nieskończona cisza czeka na mnie ze wszystkimi odpowiedziami
Pozbawione światła lustro rozbłyska oh tak czystą prawdą

Oh jeśli mogłabym zobaczyć jak
Jak małe wszystko wydaje się stąd być
Tak trywialne, tak płytkie
Pozbawiony sensu dramat tak cenny na ziemi
Widziany stąd ponadczasowy sentymentalizm

Lecę,dryfuję,umieram,więc proszę pozwól mi wrócić

Teraz będę wracać do domu
Do wiecznych gwiazd