Łucznik: Droga donikąd

Droga donikąd
A ty jaką idziesz drogą
Może prowadzić donikąd ja i tak będę sobą
Droga donikąd pod nogą asfalt
Napierdalam, piszę, składam, to dla mojego miasta
Nie powiem basta, nie wcisnę stop
Droga donikąd, stawiam dalej tu kolejny krok
Kolejny rok, dalej sam sobie radzę
Nie muszę ale chcę, chcecie, stawajcie na wadze
Ja dobrze znam wagę swojego słowa
Nie muszę ale chcę, dziś mogę Cię poratować
Do góry głowa i tak ma zostać
Droga donikąd, zobacz znów na niej zdziwiona postać
Wpadłeś tu postać czy wyciągnąć lekcje
Na bicie chcę pozostać tutaj aż zrobią mi sekcję
Robię selekcję, mam was na oku
Droga donikąd, czy ktoś na niej dotrzyma mi kroku

Droga donikąd to temat jak rzeka
Przemierzam kilometry nie myśląc co na mnie czeka
Droga donikąd co mnie tam spotka
Nie wiem lecz idę dalej życie to chwila ulotna

Droga donikąd widzisz wciąż na niej pustki
Rogatki opuszczone nikt nie otrzymał przepustki
Droga donikąd idę samotnie
Niby sam, ale czuję jak gapie gapią się w oknie
Ktoś w deszczu moknie, bo wpadł spod rynny
Uważaj bo los dotknie Cię będziesz sam sobie winny
Droga donikąd gościnny występ
Idę zanim to wszystko jak bańka mydlana pryśnie
Czy deszcz czy śnieg upał jak na Saharze
Idę pomimo wszystko ułoży się czas pokaże
Droga donikąd droga pełna wrażeń
Ludzie się nie zmieniają często grają na dwie twarze
Czasem okaże się to za późno
Zawodzisz się bo zaufałeś komuś znów na próżno
Oraz za dużo, wyciągnij lekcje,
To samo dwa razy nie przejdzie, nie rozmawiasz z dzieckiem

Droga donikąd widzisz wciąż na niej pustki
Rogatki opuszczone nikt nie otrzymał przepustki
Rogatki opuszczone nikt nie otrzymał przepustki