Pezet: Wołanie - ft. Eldo, Ajron

[Pezet:]
(Świateł miasto)
Gdzie tak bardzo dziś upalnie, chciałbym żyć normalnie
A nie tylko w świecie tkwić jakby w sieci wić
By uwolnić się z tych nici, które utkał byt
W którym czekam znów na karmę, żeby w pierś się bić
Za to co nieodwracalnie jeszcze spieprzę dziś, żeby móc się wzbić
I pokonać myśli czarne, a to przecież dla mnie nic
Bo tyle wiosen, lat i zim tu przetrwałem
W tym pieprzonym mieście sny są nietrwałe
Trzeba być ze skały, ale jeszcze wstanę, to nie zmartwychwstanie
Wiem to bo sto razy w nim umarłem, ale nie na stałe
Wtedy długo spałem, a to czego bałem się mam pod skórą
Nie przykryje tego żadną drogą furą, żadnym supercarem
Chodzę w sercu z dziurą tak jak po postrzale
Sto razy już umarłem, może znowu dziś
Zanim wzejdzie świt, zanim wstanę
Rozśmieszysz Boga mówiąc mu o planie
Panie to nie piosenka to wołanie
(Świateł miasto, uuu, świateł miasto)

[Eldo:]
Gdzie tak bardzo chłodno, na biegunie bez emocji śpi sumienie i godność
Zabija mnie co dzień albo je tłumię by nic nie czuć w tłumie
Pustką sobie napycham kieszenie, mało rozumiem, nie czuję
Westchnienie do czasów, gdy zachwycałem dniem się
Zdziwienie, potrafiły radość dawać chwile
Dzisiaj porozrywanych cząstek elementarnych nie skleję
Taka kabała, niech się dzieje
Zostaną strzępy, stracą znaczenie słowa, łzy rozpuści wielki błękit (tak)
Jedyna prawda śpi niewinnie w jej oczach, w jej śmiechu
Bo sens jest zaklęty w człowieku (tak), reszta to proch i pył
Zupełny banał, w piasku pradawny posąg co przechodniom się kłania Ozymandias król królów
Dzisiaj odzyskałaby znaczenia, choć byś krzyczał do Pana
To nie piosenka, byle do rana
(Świateł miasto, świateł miasto)...