Romantyczny: Duma

Zwrotka 1
Nagłe załamanie wokół mnie wszystkiego, przeżyłem silne trzęsienie życia,
Pamiętasz jeszcze moją bezsilność, tego niestety nie dało się zatrzymać,
To było zakorzenione w stracie bliskiej osoby,
Straciłem siły, nie wiem kiedy ale sobie poszły
Czułem pustkę, chciałem ją Tobą całkiem wypełnić,
Ani słowa wsparcia, to musiało nas podzielić.
Jak miałbym ciągle próbować, skoro prawda jest taka surowa,
Jak mam relację odbudować, skoro nie starasz się tego ratować.
I tak muszę sobie odpuścić,
I tak nie mogę słowa wymówić.

Refren:
Ciągłe błędy, i tego niestety tylko coraz więcej,
stałem się taki jakby nieczysty wewnętrznie
To nie nasz czas, nie mogliśmy sobie z tym poradzić,
Duma - jedyny powód przez, który nie wracamy

Zwrotka 2
Było to dla mnie jak Góra nie do przejścia,
jak to poukładać, wybacz, muszę zerwać.
Błędy przez nas powiększone w dużej ilości,
Uciekałem w alkohol, to niestety z bezsilności
Proszę mnie zrozum, przepraszam to nie tak, przecież wiesz ze tego nie chcę
To była moja głupota czy po prostu wina, trafiłem w środek serca,
Upadłem, mam dość oddechu jeśli bym mógł to bym przestał,
Zaczęły się spełniać złe wyobrażenia z najgorszych snów,
Zbiór przerażających odczuć, bo przestałaś cokolwiek czuć.

Refren:
Ciągłe błędy, i tego niestety tylko coraz więcej,
stałem się taki jakby nieczysty wewnętrznie
To nie nasz czas, nie mogliśmy sobie z tym poradzić,
Duma - jedyny powód przez, który nie wracamy

Zwrotka 3
Rozbitek sam jeden na morzu smutku I tęsknoty,
Dryfuje tak bez celu całkiem już roztrzęsiony.
Nie potrafi sobie wytłumaczyć co tutaj miało miejsce,
Znowu odczuwa jak kiedyś narastające cierpienie,
Kaszle, bo dusi się jakże nieświeżym, jakże zatrutym tlenem,
Rozdarty stał się nieodwzajemnionych uczuć więźniem.
Dostał celę, ma teraz wiele czasu na rozmyślanie nad swoim istnieniem,
Nie czuje człowiekiem, szybka śmierć była by dla niego najlepszym prezentem,
Ale ten jeniec, porwany w własną w głowie beznadzieję,
Układanki element, ale przecież tak bardzo kocha Ciebie.